Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Η φετινή μας γιορτή του Πολυτεχνείου

 



 (Το βίντεο έγινε με την επιμέλεια του κ. Ισίδωρου Νικολάου. Τον ευχαριστούμε πολύ.)

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Ένα γράμμα στον εαυτό μου από το μέλλον

Γεια,
Είμαι η Ναταλία 50 χρόνια μετά. Η αλήθεια είναι ότι η γη τώρα είναι αρκετά διαφορετική. Καταρχάς, πλέον  δεν μπορούμε να απολαύσουμε το περιβάλλον όπως εσείς το απολαμβάνετε. Εσύ, όταν ανοίγεις το παράθυρο σου το πρωί, αντικρίζεις τη θάλασσα, λίγα σπίτια και αρκετά δέντρα. Όμως εγώ τώρα, όταν ανοίγω το παράθυρο μου το πρωί, αντικρίζω άπειρες πολυκατοικίες και μια θάλασσα που πιο πολύ με κάδο απορριμμάτων μοιάζει.
    Περιττό να πω ότι τα δάση είναι πλέον ανύπαρκτα. Όσα έχουν απομείνει προφυλάσσονται πολύ καλά και δεν είναι επισκέψιμα. Επίσης θέλω να ξέρεις ότι κάθε σταγόνα νερού που εκεί ξοδεύετε άσκοπα, εμείς εδώ την πληρώνουμε πολύ ακριβά. Τώρα το εμφιαλωμένο νερό είναι πολύ ακριβό και νερό στο σπίτι μου παρέχεται μόνο για δύο ώρες την ημέρα.
    Η τοπική αγροτική παραγωγή και η κτηνοτροφία δεν υπάρχουν πλέον. Τα εδάφη είναι άγονα και έχουν καταστραφεί από τις πυρκαγιές. Ακόμα και τις βόλτες που κάνατε εσείς τότε τα σημερινά παιδιά δεν μπορούν  να τις απολαύσουν. Γιατί πλέον όταν βγαίνουμε έξω πρέπει να έχουμε μαζί μας μια ομπρέλα, η οποία μας προστατεύει από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου και μια μάσκα που φιλτράρει τον αέρα που εισπνέουμε.
    Υπάρχουν βέβαια και τα θετικά του να ζεις σε αυτή την εποχή. Η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ και έχουν εφευρεθεί απίστευτες μηχανές. Όμως η ανάπτυξη της τεχνολογίας δεν μπορεί να γεμίσει το κενό που υπάρχει. Έτσι είναι ο κόσμος τώρα. Για αυτό εσείς να προσέχετε πολύ αυτό που έχετε, γιατί μόνο όταν το χάσετε θα καταλάβετε πόσο σημαντικό ήταν.


   


Νικολάου Μαρίνου Ναταλία

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Ένα γράμμα από το μέλλον


Αγαπητή Ιωάννα,

Αυτό το γράμμα όσο παράξενο και αν σου ακουστεί είναι από....εμένα, δηλαδή από εσένα μετά από 50 χρόνια.
 Στο γράφω γιατί το μέρος το οποίο κατοικείς σήμερα, στο μέλλον θα αλλάξει πολύ..και η αλλαγή του αυτή θα είναι προς το χειρότερο. Μια συμβουλή πριν αρχίσω:να κάθεσαι όταν το διαβάζεις, γιατί αυτά που θα σου πω είναι σοβαρά προβλήματα και θα ήθελα μέσα από αυτό το γράμμα να σε βοηθήσω να καταλάβεις πόσο σημαντική είναι η φύση γύρω μας και μετά να ενημερώσεις και τους φίλους σου, την οικογένειά σου, τους συγγενείς και τους συμμαθητές σου και να προσπαθήσετε όλοι μαζί να αλλάξετε κάποιες συνήθειες που βλάπτουν το περιβάλλον!
Λοιπόν ξεκινάω....ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα είναι οι ανεξέλεγκτες φωτιές. Ακόμα και εσύ ξέρεις ότι σήμερα έχουν μπει πολλές φωτιές και έχουν κάψει πολλά στρέμματα καλλιεργήσιμης γης.
Από αυτές τις φωτιές η Άνδρος μετά από 25 με 30 χρόνια δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά μόνο ένα ξερονήσι αφού θα έχουν καεί πολλά χωράφια, δάση και όμορφα τοπία, όπως για παράδειγμα στην περιοχή του Ρωγού όπου μένεις εσύ δεν θα υπάρχει ούτε ένα δέντρο, μη σου πω και λουλούδι. Πιστεύω πως δεν χρειάζεται να σου πω τίποτα παραπάνω για αυτό το θέμα, νομίζω πως κατάλαβες!
 Ένα ακόμα θέμα που αναστάτωσε κυρίως τους κατοίκους του Κορθίου είναι τα σκουπίδια. Το μέρος το οποίο παλιά ήταν γνωστό ως το γεφύρι του 'Μουστάκα' στις μέρες μου είναι μια χωματερή,όπου, αν όχι όλα, τότε τα περισσότερα σκουπίδια του νησιού καταλήγουν εκεί. Αυτό με την σειρά του δημιούργησε και άλλα προβλήματα, ένα από αυτά ήταν που τους χειμώνες με το κρύο και τον αέρα όλα τα σκουπίδια παρασύρονταν στην θάλασσα και με αυτόν τον τρόπο τα θαλασσινά νερά μολύνονταν και πολλά ψάρια εξαφανίζονταν. Επίσης το καλοκαίρι οι τουρίστες δεν πατούσαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι στο Κόρθι λόγω της δυσοσμίας που ειλικρινά ήταν τραγική.
Βλέπεις ότι τα σκουπίδια συμβάλλουν τόσο στην αλλαγή του περιβάλλοντος όσο και στην οικονομία.
Γι' αυτόν τον λόγο πολλά μαγαζιά έκλεισαν, όπως και το ζαχαροπλαστείο του θείου μας, ο πεζόδρομος άλλαξε, ερήμωσε, άνθρωποι έφυγαν από το νησί και πήγαν να μείνουν αλλού, οι κάτοικοι μειώθηκαν ραγδαία και όλα αυτά, επειδή ήμασταν, είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε απρόσεχτοι.
 Να σου πω τι θυμήθηκα τώρα...δεν ξέρω αν το θυμάσαι και εσύ, αλλά άκου ήμασταν Δευτέρα Γυμνασίου και είχαμε μάθημα με την κύρια Σκόρδου. Η συζήτησή μας βασιζόταν στα περιβαλλοντικά προβλήματα και μας έλεγε ότι πρέπει να αρχίσουμε να ανακυκλώνουμε και όλοι την κοροϊδεύαμε αλλά είδες που τελικά είχε δίκιο, κανείς μας όμως δεν την άκουσε!
Ιωάννα, απόλαυσε όλα αυτά που έχει το νησί σου, τα λουλούδια, τα δάση, τις παραλίες, τα όμορφα μονοπάτια και ό,τι άλλο πιστεύεις ότι είναι πολύτιμο, γιατί μπορεί να μην τα ξαναδείς ΠΟΤΕ!
Μην ξεχάσεις να ενημερώσεις και τους άλλους για αυτό όπως είπαμε.

Με αγάπη
ο μελλοντικός σου εαυτός!

Ιωάννα Καρπούζη