Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Περιήγηση στα χωριά μας μέρος πέμπτο: Το άγαλμα στο ηρώο του Γιαλού.


Στην πλατεία του χωριού μας, του Όρμου Κορθίου, υπάρχει ένα ηρώο που έχει ένα λιοντάρι μαρμάρινο πάνω σε μια μαρμάρινη στήλη, που γράφει τους πολεμιστές που πολέμησαν για το χωριό μας, το Κόρθι. Δεξιά κι αριστερά υπάρχουν δυο κανόνια από μάρμαρο κι αυτά, αλλά βαμμένα με μαύρο χρώμα. Γύρω του έχει τέσσερις σημαίες ελληνικές που το περικυκλώνουν.
Τζοντίλιο Σουλούα

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Περιήγηση στα χωριά μας, μέρος τέταρτο: Ο ανεμόμυλος στο Μοσχιώνα.



Αυτός ο μύλος είναι πάνω από 200 χρονών. Είχε περίπου 10 με 11 μέτρα ύψος. Τώρα όμως έχουν αρχίσει να φεύγουν πέτρες. Ήταν διώροφος και είχε μια εσωτερική σκάλα, αλλά δεν έχει πια σκεπή. Η σκεπή του έχει γίνει ένα με το πάτωμα του δευτέρου ορόφου. Γι' αυτό θα ήθελα να βοηθήσετε κι εσείς για να σωθεί.


Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Περιήγηση στα χωριά μας, μέρος τρίτο: Στο κοχυλιανό το κάστρο










Το Κάστρο Φανερωμένης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της Άνδρου. Βρίσκεται σε ένα ύψωμα κοντά στο Κοχύλου, απ' όπου είναι και η πρόσβαση. Κατασκευάστηκε το Μεσαίωνα (αν και φαίνεται πως υπάρχουν και ίχνη ρωμαϊκής οχύρωσης) για προφύλαξη από τους πειρατές, που λυμαίνονταν τότε το Αιγαίο Πέλαγος. Η θέση του ιδανική, και με απεριόριστη θέα στη θάλασσα.




Η ιστορία του Κάστρου είναι σχεδόν άγνωστη και έτσι έχουν δημιουργηθεί αρκετοί μύθοι γι' αυτό. Σύμφωνα με τον γνωστότερο, οι Τούρκοι, που δεν μπορούσαν να καταλάβουν
το Κάστρο, έστειλαν μια γριά με την έγκυο κόρη της να ζητήσουν δήθεν βοήθεια, όμως το βράδυ η γριά άνοιξε την πύλη και μπήκαν οι Τούρκοι που έσφαξαν όλους τους κατοίκους.

Στη συνέχεια η γριά, μετανιωμένη για την πράξη της, ανέβηκε σε ένα ψηλό βράχο και
αυτοκτόνησε πηδώντας στη θάλασσα. Έτσι η μνήμη της γριάς έμεινε σε δύο από τα
αξιοθέατα της περιοχής: “Το κάστρο της Φανερωμένης”, γνωστό ως και “Το κάστρο του
Κοχύλου” και την όμορφη παραλία, “Της γριάς το πήδημα”.








Στο Κάστρο θα δείτε το επιβλητικό τείχος, το οποίο σε πολλά σημεία διασώζεται πολύ καλά. Επίσης θα διακρίνετε ερείπια από αναρίθμητα κτίσματα, πολλά από τα οποία είναι υπόγεια και διακρίνονται μόνο επειδή η οροφή τους έχει καταρρεύσει. Ο μύθος λέει πως μέσα από αυτά τα υπόγεια υπάρχει επικοινωνία με τις παρακείμενες ακτές της Μέλισσας.
Μην παραλείψετε να είσαστε εκεί το δεκαπενταύγουστο στο μεγάλο πανηγύρι στην Παναγία τη Φανερωμένη, που βρίσκεται μέσα στο Κάστρο.







Γεωργία Ρήγα

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Περιήγηση στα χωριά μας, μέρος δεύτερο: Αγιά Μαρίνα, Αλαμανιά.

Α. Αγιά Μαρίνα





Το χωριό μου είναι η Αγιά Μαρίνα στο Κόρθι της Άνδρου.
Η Αγιά Μαρίνα είναι περιτριγυρισμένη από πανύψηλα κυπαρίσσια. Έχει και μια μικρή πλατεία. Ακριβώς πάνω από αυτήν, υψώνεται ένα πανέμορφο καμπαναριό. Ανήκει στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας και είναι στην είσοδο της αυλής της. Είναι πετρόχτιστο με πολλές καμάρες, αφού ξεπερνάει τα 15 μέτρα σε ύψος. Αυτές οι καμάρες είναι βαμμένες με ένα υπέροχο γαλάζιο. Στο κέντρο της κορυφής, υπάρχει ένας άσπρος σταυρός, ενώ το γύρο του έχει μικρούς μπλε σταυρούς. Επίσης, δίπλα υπάρχει μια βρύση , που το νερό της έρχεται από μια πηγή. Εκεί παλιά πήγαιναν οι γυναίκες και έπλεναν τα ρούχα τους στις σκάφες τις χτισμένες από πέτρα .
Το καμπαναριό μας, που φαίνεται σε όλο το μεγαλείο του από την πλατεία που υπάρχει εκεί κοντά, είναι το πιο
όμορφο αξιοθέατο του χωριού μου.
Γιώργος Ντούρας


Β. Αλαμανιά











Στο νησί μας τα χωριά είναι μοναδικά,το καθένα έχει και κάτι που το ξεχωρίζει.
Έτσι και το δικό μου χωριό η Αλαμανιά έχει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να ανακαλύψει κανείς.
Αρχικά, στην Αλαμανιά υπάρχει μια βρύση από τα παλιά χρόνια, που εκεί οι γυναίκες έπλεναν τα ρούχα τους μέσα σε δύο γούρνες οι οποίες υπάρχουν ακόμα εκεί.Από πάνω, κάποιο μέρος της έχει σκεπή από πέτρες και μέσα ρυάκια που κατεβαίνουν από το βράχο, ο οποίος απ'το πολύ νερό και απ'τα χρόνια έχει γίνει πράσινος. Τελικά αυτό το νερό πηγαίνει σε μια γούρνα, από εκεί σε μια χαμολάκα και τέλος, καταλήγει μετά από έναν μακρύ δρόμο, στον ποταμό.Τα παλιά χρόνια η βρύση μας, όπως την ονομάζουμε, ήταν έτσι ακριβώς,τώρα βέβαια την έχουμε επενδύσει λίγο, προσθέτοντας πλάκες κάτω, διάφορα παγκάκια και καθίσματα και έχουμε φτιάξει απο πάνω της ένα μικρό αυλιδάκι σαν μπαλκόνι, στο οποίο μπορείς να κάτσεις και να δείς την ωραία θέα του γηπέδου.Στην Αλαμανιά, όπως ακούσατε, έχουμε και το γήπεδο στο οποίο σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο γίνονται αγώνες μεταξύ της ομάδας μας, του Αστέρα, και άλλων ομάδων απ'τα γύρω νησιά και τις γύρω περιοχές, αλλά και καθημερινές προπονήσεις απο μικρούς και από μεγάλους ποδοσφαιριστές.
Το χωριό μου το λατρεύω και αυτά τα στοιχεία το κάνουν να είναι ακόμη πιο όμορφο!
Φραντζέσκα Μανέτα

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

O Περιστεριώνας


Στη γειτονιά μου, ο πατέρας μου έχει φτιάξει έναν περιστεριώνα και, όταν τον είδα ήμουν πολύ ενθουσιασμένος. Εξάλλου, είμαι πιο πολύ ευτυχισμένος που σε αυτή τη χώρα ο πατέρας μου έχει φτιάξει αυτόν τον περιστεριώνα, που έχει πολλά σχέδια, όπως τρίγωνα, λουλούδια, και μέσα έχει καθίσματα. Ελπίζω να φτιάξει και άλλα τέτοια πράγματα. Αν θέλετε να μάθετε πού είναι, βρίσκεται στο Ρούθουνα.
Άρμπρι Τζαφάι

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Περιήγηση στα χωριά μας, μέρος πρώτο: Χώνες



Στο χωριό μου, τις Χώνες, θα μπορούσε να έρθει κάποιος να θαυμάσει τη βρύση του χωριού.Το 2008 σε αυτή τη βρύση έγινε ένα θαύμα.Αυτό έγινε όταν γκρεμίσαμε και ξαναφτιάξαμε το καμπαναριό της εκκλησίας που βρίσκεται δίπλα στη βρύση.





Μόλις επισκευάστηκε λοιπόν και έγινε το στολίδι του χωριού μας,απο κει που ήταν έτοιμο να πέσει,έγινε το θαύμα.Η βρύση που είχε στερέψει άρχισε να τρέχει άφθονο νερό!


Επίσης το χωριό μου έχει και πάρα πολλά κυπαρίσσια.Υπάρχουν πάνω απο 20 κυπαρίσσια τα οποία ξεπερνούν τα 15 μέτρα και είναι πάνω απο 100 χρονών το καθένα!Το μεγαλύτερο θέλει 2 μεγαλόσωμους άντρες για να αγκαλιάσουν το κορμό του. Απο τα παλιά χρόνια το ονόμαζαν Βουρδουνάρι.Υπάρχει και άλλο ένα μεγάλο που όταν το έβλεπαν βρεγμένο μέχρι κάτω,καταλάβαιναν πόσο πολύ είχε βρέξει!
Πιστεύω πως αξίζει να επισκεφτείτε μια φορά αυτό το χωριό.



Αυγουστίνα Μάστορη

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Η δεύτερη εκδρομή μας στη Χώρα

"Την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου γυμνάσιο και λύκειο ξεκινήσαμε με δύο λεωφορεία για τη δεύτερη εκδρομή μας στη Χώρα. Φτάσαμε λοιπόν κάποια στιγμή στο Νημποριό, όπου είναι το εργοστάσιο της ΔΕΗ. Όταν μπήκαμε μέσα, είδαμε μεγάλα μηχανήματα και πολλούς σωλήνες, που κρέμονταν δεξιά και αριστερά ή συνδέαν το ένα μηχάνημα με το άλλο."
Φραντζέσκα Μανέτα

"Εκεί μας περίμενε ο κύριος Αρσενόπουλος, που μας εξήγησε ποια είναι η χρησιμότητά τους και πώς λειτουργούν όλες αυτές οι γεννήτριες και οι διάφοροι σωλήνες που υπήρχαν εκεί. Μας είπε πως το εργοστάσιο δεν δουλεύει πια, γιατί το ρεύμα το παίρνουμε από αλλού, ενώ εκείνο δουλεύει μόνο τα καλοκαίρια που υπάρχει πολλή κατανάλωση ρεύματος."
Γιώργος Ντούρας

"Όταν μπήκαμε μέσα, μείναμε με ανοιχτό το στόμα. Είδαμε κάποια τεράστια μηχανήματα, που μας τα εξήγησε ένας κύριος που μας ξεναγούσε."
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης




"Αυτό το εργοστάσιο δεν λειτουργεί αυτή τη στιγμή, γιατί έχουμε διακοπή ρεύματος! Πλάκα κάνω, δεν λειτουργεί, γιατί παίρνουμε ρεύμα από την Εύβοια. Επίσης, όταν το εργοστάσιο είχε μόνο 4 μηχανές, δούλευαν σαράντα κάτι άτομα, ενώ τώρα που έχει 10, αν δεν κάνω λάθος, δουλεύουν μόνο 17. Να σας πω την αλήθεια, μόνο αυτά θυμάμαι. Μην το πείτε όμως σε κανέναν καθηγητή και νομίζει ότι δεν πρόσεχα, αλίμονό σας."
Αυγουστίνα Μάστορη

"Μας είπαν για τα μηχανήματα και πολλά άλλα που δεν άκουσα, γιατί βαριόμουν αφόρητα. Στο λίγο που άκουσα πρόσεξα πως το εργοστάσιο δουλεύει μόνο στις διακοπές ρεύματος και έκανα μια ερώτηση γι' αυτό. Παρατήρησα πως ερωτήσεις έκαναν μόνο τα παιδιά της Πρώτης γυμνασίου και παραξενεύτηκα."
Γεωργία Ρήγα



"Το κακό ήταν ότι ο κ. Κωνσταντίνος, υπάλληλος της ΔΕΗ, μιλούσε και μιλούσε και μιλούσε, κόντεψε να με πάρει ο ύπνος, αλλά μέσα στο εργοστάσιο είχε μια Χάρλεϊ Ντάβινσον και μου τραβούσε την προσοχή και δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Για να φτάσεις όμως τις ταχύτητες σ' αυτή, έπρεπε να ήσουν μπασκετμπολίστας."
Γιάννης Μήλας

"Α! Και ξέχασα! Και για να μη λέτε πως δεν πρόσεχα στο εργοστάσιο, μέσα είχε και δυο μηχανάκια και ο Χρυσοβαλάντης έβγαλε μια φωτογραφία πάνω στο ένα. Όχι, για να μη λέτε. Το πρόσεξε κανένας άλλος αυτό;"
Αυγουστίνα Μάστορη




"Μετά πήγαμε στη Χώρα και μας αφήσανε ελεύθερους αρκετή ώρα. Πήγαμε σε διάφορα μαγαζιά με βιντεοπαιχνίδια, αλλά δεν είχε αυτό που ήθελα πουθενά, το PES 20010. Ο Γιάννης ο Μήλας πήρε το Ben Ten."
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης




"Πήγαμε για ψώνια, αν κι εγώ δεν ψώνισα τίποτε, γιατί δεν χρειαζόμουνα κάτι, πήγα μαζί με τα άλλα κορίτσια που εκείνα ήθελαν να ψωνίσουν."
Ιωάννα Θυμιούδη




"Μετά πήγαμε στην αγορά και κάναμε τα ψώνια μας. Μόλις τα τελειώσαμε, πήγαμε να πειράξουμε τα κορίτσια. Μόλις τα πειράξαμε καμπόσο, πήγαμε στις κούνιες να περιμένουμε το λεωφορείο."
Γιάννης Μήλας




"Πρώτα πρώτα πήγαμε σε ένα φούρνο, για να φάμε κάτι, μετά πήγαμε για ψώνια και πήραμε ωραία ρούχα. Κάναμε βόλτες, μπαίναμε σ' όλα τα μαγαζιά της Χώρας για να ψωνίσουμε, ήμασταν όλες μια παρέα. Ήταν η ωραιότερη εκδρομή του κόσμου."
Κωνσταντίνα Γιγίνη




"Μετά την ξενάγησή μας στη ΔΕΗ, πήγα για ψώνια με τις φίλες μου. Την προηγούμενη φορά δεν είχαμε πάει στα κινέζικα μαγαζιά, αλλά τώρα δεν κάναμε το ίδιο λάθος. Εγώ πήρα από κει μια μπλούζα, ένα μπλουζοφόρεμα και ένα φουλάρι. Ακόμη πήρα μια θήκη κινητού, αφού αυτή που είχα πάρει στην προηγούμενη εκδρομή την είχα χάσει στις Κρεμμύδες."
Γεωργία Ρήγα



"Είδαμε πολλούς φίλους μας, τους χαιρετήσαμε, καθίσαμε για καφέ και μετά πήγαμε να παίξουμε μπάλα. Στο τέλος, μας φώναξαν οι δάσκαλοί μας ότι πρέπει να φύγουμε και έτσι τους αποχαιρετήσαμε και φύγαμε με τα πούλμαν."
Άρμπρη Τζαφάι


"Στις 12.30 ξεκινήσαμε, για να επιστρέψουμε στο Κόρθι. Η δεύτερη εκδρομή μας ήταν καταπληκτική και σίγουρα και οι επόμενες έτσι θα είναι."
Φραντζέσκα Μανέτα




"Πάλι αυτή τη φορά δεν πήγα εκδρομή, επειδή ξέχασα να φέρω δήλωση στο σχολείο. Εκείνο το πρωί ξύπνησα κατά τις 10 η ώρα. Ήμουν μόνος στο σπίτι. Οι γονείς μου πήγαν στη δουλειά τους, ο αδελφός μου στο σχολείο. δεν ήξερα τι να κάνω. Άνοιξα την τηλεόραση, αλλά δεν βρήκα τίποτα καλό. Το λάπτοπ μου δεν έμπαινε στο διαδίκτυο. Τι να κάνω, τι να κάνω, ξανακοιμήθηκα."
Τζοντίλιο Σουλούα

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Πώς γιορτάσαμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στο σχολείο μας

Α. Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ



"Την Τρίτη το πρωί ήρθαμε στο σχολείο και κάναμε τη γιορτή που ετοιμάζαμε μέρες. Σ' αυτήν συμμετείχαν πιο πολύ παιδιά από την τάξη μου και 4-5 παιδιά από άλλες τάξεις.
Η γιορτή μας μου άρεσε πολύ, είτε γιατί ήταν κάτι το διαφορετικό από ό,τι στο δημοτικό ή γιατί είχαμε καινούρια παιδιά σαν κοινό. Ενδιάμεσα των ποιημάτων έμπαιναν κάποια τραγούδια που τα τραγουδούσαμε όλο το σχολείο μαζί. Εγώ διάβασα ένα κείμενο που έλεγε για την κατάσταση στην Ελλάδα τη στιγμή που κηρύχτηκε ο πόλεμος."
Φραντζέσκα Μανέτα



" Η γιορτή άρχισε πολύ ωραία με τον κύριο Κατσαντώνη να μας αφηγείται κάποια πράγματα για την 28η Οκτωβρίου[...]Μου άρεσε πολύ η γιορτή, γιατί είχε κέφι, χαρά και τραγούδι, μου άρεσαν και τα παιδιά που με όλο το θάρρος τους βγήκαν στη σκηνή και είπαν τα ποιήματα. Την ένιωσα αυτή τη γιορτή με όλα μου τα συναισθήματα, γιατί κάποιοι πολέμησαν, για να είμαι εγώ εδώ και να ζω στην πατρίδα με τη γαλανόλευκη σημαία για σύμβολο."
Μαριάντη Γισδάκη




" Τη γιορτή τη διηύθυνε ο κ. Κατσαντώνης, που είχε κατεβάσει τα τραγούδια από το διαδίκτυο. Μερικά παιδιά δεν τραγουδούσαν, αλλά αυτό δεν μας πείραζε. Πιο πολύ μου έκανε εντύπωση που βλέπαμε εικόνες από τον προτζέκτορα, όταν τραγουδούσαμε και όταν αφηγούμασταν."
Στέλιος Χρονόπουλος




"Η πρώτη μας σχολική γιορτή ήταν τέλεια, γιατί φέτος που άλλαξα σχολείο ήταν αλλιώς τα πράγματα, γιατί δεν έρχονται γονείς."
Ιωάννα Θυμιούδη




"Στην αρχή είχα λίγο τρακ μήπως δεν τα πω καλά, γιατί οι ακροατές θα πέσουν να με φάνε, θα βάλουν δηλαδή τα γέλια."
Γιώργος Ντούρας





Στη γιορτή είχε συμμετοχή όλη η τάξη μας, είπαμε ποιήματα και πολλά τραγούδια, όπως: "Ένα το χελιδόνι", "Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του"
Άρμπρη Τζαφάϊ




"Εγώ ήμουν αφηγήτρια, δηλαδή διηγόμουν το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα. Ήμουν αγχωμένη και λίγο ντροπαλή, γιατί φοβόμουν μη με κοροϊδέψουν, όχι δηλαδή ότι δεν με κορόιδεψαν, αλλά δεν με πειράζει."
Κωνσταντίνα Γιγίνη



"Εμένα προσωπικά μου άρεσε η πρώτη σχολική μας γιορτή, παρόλο που δεν είπα ποίημα. Είπαμε όμως τραγούδια όλοι όσοι βρισκόμασταν εκεί. Δεν φανταζόμουν ότι θα ήταν τόσο ωραία στη γιορτή του γυμνασίου."
Τζοντίλιο Σουλούα



Β. Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ




" Η χθεσινή παρέλαση εμένα μου άρεσε πολύ, γιατί μας έπαιρνε η κάμερα και μας χειροκροτούσε ο κόσμος. Την ώρα που περνούσαμε, αισθανόμουν μικρός, γιατί έβλεπα τα άλλα παιδιά τα μεγαλύτερα."
Αντώνης Γιαμπάνης
"Πήγαμε όλοι στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου να παρακολουθήσουμε τη δοξολογία, αλλά τα παιδιά γύρω μου βαριόντουσαν, μιλούσανε και παίζανε. Κι εγώ δεν μπορώ να πω ότι δεν βαριόμουν, αλλά σκεφτόμουν αυτούς τους ανθρώπους που πήγαν και σκοτώθηκαν για την Ελλάδα και αυτό μου έδινε κουράγιο να κάθομαι όρθιος."
Γιάννης Μήλας




"Μετά την κατάθεση στεφάνων πήγαμε στην αρχή της αγοράς, για να αρχίσει η παρέλαση. Αφότου ξεκινήσαμε, ο κόσμος άρχισε να μας χειροκροτάει και να μας επαινεί. Όταν τελειώσαμε, φύγαμε και ήταν ώρα για παιχνίδι. Όταν έφυγε ο κόσμος, έφερε κάποιος μια μπάλα και αρχίσαμε να παίζουμε. Ουφ! Είναι δύσκολο να παίζεις ποδόσφαιρο με αυτό το πουκάμισο και το τζιν παντελόνι."
Γιώργος Ντούρας

"Πρώτη φορά στο γυμνάσιο, πιο πολύ μου έκανε εντύπωση που μπήκε μόνο η σημαία μπροστά κι εμείς πηγαίναμε όπου θέλαμε. Χάρηκα πολύ, γιατί στη σημαία ήταν η φίλη μου η Φραντζέσκα"
Φωτεινή Γουλιερμή




"Το στεφάνι της Εθνικής Αντίστασης το έδωσε ο παππούς μου, όμως εγώ δεν τον είδα, γιατί ήμουν στη μεσαία σειρά"
Γεωργία Ρήγα




"Στη χθεσινή παρέλαση μου έκανε εντύπωση πως, ενώ δεν είχαμε κάνει καθόλου εξάσκηση, τα πήγαμε μια χαρά."
Στέλιος Χρονόπουλος

"Αρχίσαμε την παρέλαση, αλλά επειδή δεν είχε τύμπανο, πηγαίναμε άτακτα. Αυτό δεν ήταν παρέλαση, περίπατος ήταν."
Γεωργία Ρήγα




"Όση ώρα περιμέναμε να αρχίσει η παρέλαση, κάποια αγόρια με κάποια κορίτσια τσακώνονταν. Το αποκορύφωμα όμως ήταν όταν ήρθε και τους τραβούσε η κάμερα. Αυτό είχε πλάκα, γιατί τους φωνάζαμε πως τους παίρνει η κάμερα, αλλά αυτοί τίποτα.Λυπάμαι μια γλάστρα που ήταν εκεί με ωραία λουλούδια, τα οποία δεν υπάρχουν πια, γιατί, όταν είχε φουντώσει ο καυγάς, για να μη φύγουν από τις θέσεις τους, άρχισαν να πετάνε ο ένας στον άλλο λουλούδια. Εμένα μου ήρθε ένα λουλούδι στο κεφάλι, με το οποίο πόνεσα λίγο, γιατί ήρθε μαζί και η ρίζα. Αν βρω αυτόν που μου το πέταξε, θα τον κάνω κομματάκια, (που λέει ο λόγος), αλλά δεν μπλέχτηκα στον καυγά, γιατί γινόταν της τρελής."
Αυγουστίνα Μάστορη




"Η πρώτη μου παρέλαση στο γυμνάσιο δεν μου άρεσε και πολύ, γιατί δεν είχαμε κάνει καμιά πρόβα και δεν χάσαμε και μάθημα. Στην εκκλησία όταν μπήκαμε, μου άρεσε γιατί τον Άγιο Νικόλαο τον έχουνε φτιάξει και είναι σαν μοναστήρι, μέσα στο χρυσό και το ασήμι. Μετά πήγαμε στην πλατεία και οι Σύλλογοι και τα σχολεία καταθέσανε στεφάνια. Η κ. Σκόρδου έβγαζε φωτογραφίες όπως πάντα, με την καλή έννοια. Έγινε κι ένα μικρό μπέρδεμα με τον Εθνικό Ύμνο και το ενός λεπτού σιγή. Μετά κάναμε παρέλαση και μας χειροκροτούσαν όλοι. Ευτυχώς μας έκανε καλή μέρα, δεν έβρεχε. Και του χρόνου να ήμαστε καλά με τα ίδια μυαλά."
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης