Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Οι γονείς ανέλαβαν δράση στο Γυμνάσιο Κορθίου



Ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του Γυμνασίου ΤΛ Κορθίου  σε συνεργασία  με τη διεύθυνση του σχολείου, αποφάσισε να βάψει τις αίθουσες του Γυμνασίου Κορθίου. Αρχικά συγκεντρώθηκαν τα  χρήματα από τους γονείς για την αγορά των  χρωμάτων και  ορίστηκε το Σάββατο 26-11-16, στις 10:00 ή ώρα, η συνάντηση για το  βάψιμο του σχολείου. Η συμμετοχή των γονιών την πρώτη μέρα ήταν σχετικά  μικρή, πέντε έξι γονείς μόνο, το αποτέλεσμα όμως  ενθαρρυντικό, οι πρώτες δύο αίθουσες του σχολείου ήταν έτοιμες. Τη δεύτερη μέρα η συμμετοχή γονιών και παιδιών ήταν εντυπωσιακή. Ευχαριστούμε θερμά όσους συμμετείχαν και  περιμένουμε την ίδια συμμετοχή το επόμενο Σαββατοκύριακο 3 και 4  Δεκεμβρίου για να συνεχίσουμε.
Τα ονόματα των γονιών που συμμετείχαν:
·         Ουρανία Πετράκη – Παρλιάρου
·         Ελισάβετ Βασταρδή- Πανταζή
·         Ελένη Βαρδαλή
·         Ορσαλία Μανδαράκα
·         Αλεξάνδρα Ρέρρα
·         Μαρία Τσομετσόγλου
·         Μαρία Αντωνέλλου
·         Πόπη Γιαμπάνη
·         Βαλεντιάννα Καλαϊτζή Μάστορη
·         Ελίν Λυρά
·         Φωτεινή Φραγκιά
·         Νίκος Καλογρίδης
·         Ειρήνη Καραγιάννη- Γριμάνη
Και οι μαθητές
·         Ειρήνη Δρόσου
·         Φραντζέσκα  Γιαννίση
·         Ελευθερία Δρόσου
·         Λεωνίδας Πανταζής
·         Ναταλία Νικολάου



Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Ένα ποίημα για τη Νέα Ευρώπη



Τύχη
Πάλι καλά που γεννήθηκα
στη Nέα Ευρώπη
σ’ αυτή που σαν σήμερα το ’89
γκρέμιζε τείχη
κρατώντας βαριοπούλες
και τραγουδώντας Πινκ Φλόιντ
Σ’ εκείνη που μίσησε
τα τείχη όσο κανένας
Σ’ αυτή της ελευθερίας

Ναι σ’ αυτή που τώρα
φτιάχνει τείχη
Όχι στο Βερολίνο
 Αλλά στις βαλκανικές Χώρες
Και όλα αυτά  
Για να μην περνάνε
οι πρόσφυγες
οι μαύροι, οι βρώμικοι
αυτοί που ρίχνουν
βόμβες.

Μα τι λέω;
Δεν είναι έτσι
η Νέα Ευρώπη
άλλωστε τα σημερινά τείχη
δεν είναι τσιμεντένια.
Γιατί κάποια στιγμή θα πέσουν κι αυτά
Γιατί Αυτά είναι τα τείχη
Που σε φυλακίζουν μεν
Αλλά σε αφήνουν ...
σε αφήνουν να βλέπεις τον ορίζοντα
Και να …πως μια μέρα
θα φτάσεις και εσύ εκεί


Ίσως να είναι αύριο
η μέρα που θα αγγίξεις
το απέραντο 
που θα πατήσεις
αυτό το μαλακό χώμα
που έχουν τα ανθισμένα λιβάδια
τα λιβάδια της Ευρώπης

Ίσως να μην γίνει
 ποτέ
Ο  χρόνος θα δείξει


chewed gum

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Τα δικαιώματα των παιδιών στον κόσμο

Ανοικτή Επιστολή προς ΟΗΕ

Αξιότιμοι κύριοι του συμβουλίου του ΟΗΕ,
Καθημερινά σημειώνονται χιλιάδες θάνατοι παιδιών σε όλο τον κόσμο, είτε ως αποτέλεσμα εχθροπραξιών σε κάποιο πεδίο μάχης, είτε από πείνα ή ακόμα χειρότερα από αρρώστιες, οι οποίες θα μπορούσαν να θεραπευθούν με μια απλή φαρμακευτική αγωγή.
 Ένα απειλητικά μεγάλο ποσοστό των παιδιών στον κόσμο δεν έχει το δικαίωμα σε σωστή βασική εκπαίδευση. Αυτό τις περισσότερες φορές είναι αποτέλεσμα φτώχειας και ελλιπών διαθέσιμων πόρων από το κράτος, με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να είναι εύκολο να χειραγωγηθούν από οργανώσεις και να χρησιμοποιηθούν για κακούς σκοπούς.
Πρέπει λοιπόν εσείς ως ο αρμόδιος οργανισμός για αυτά τα θέματα να δράσετε, προσφέροντας δωρεάν παιδεία σε όλα τα παιδιά του κόσμου, ώστε αύριο να έχετε ισχυρούς συμμάχους στην προσπάθεια εξέλιξης της ανθρωπότητας.
Ένα άλλο υψίστης σημασίας δικαίωμα των παιδιών που καταπατείται είναι η δωρεάν υγεία. Πολλά παιδιά σε όλο τον κόσμο χάνουν τη ζωή τους, λόγω ελλιπούς ή ακόμα και ανύπαρκτου συστήματος υγείας. Βλέπουμε παιδιά του τρίτου κόσμου να πεθαίνουν από ασθένειες, τις οποίες η ανθρωπότητα έχει θεραπεύσει εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Τα ίδια παιδιά πίνουν βρόμικο μολυσμένο νερό και προσβάλλονται από ασθένειες καταστροφικές και, αν μη τι άλλο, πολύ μεταδοτικές και αναγκάζονται, αν έχουν την τύχη να επιζήσουν, να έχουν μια δύσκολη ζωή.
Εκεί πρέπει να στραφεί η προσοχή του κόσμου, όχι στα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν. Ένα ποσοστό των κονδυλίων όλων των κρατών ανά τον κόσμο πρέπει να διατεθούν για την αγορά φαρμάκων και την μίσθωση ατόμων που μπορούν να προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε παιδιά τα οποία την έχουν ανάγκη.
Το σημαντικότερο των προβλημάτων όμως που έχουν χιλιάδες επί χιλιάδων παιδιών στον κόσμο είναι η στέρηση του δικαιώματος στην ίδια τους την ελευθερία. Παιδιά γεννημένα σε εμπόλεμη ζώνη συχνά δεν έχουν ιδέα τι θα πει ελευθερία ή όσα γεννήθηκαν σε περίοδο ειρήνης, την θυμούνται ως κάτι μακρινό και άπιαστο.Τα ίδια αυτά παιδιά που βλέπουν καθημερινά τα σπίτια τους, τις οικογένειές τους και συχνά τις παιδικές τους αναμνήσεις να καταστρέφονται, θα είναι οι αυριανοί φανατικοί πολεμιστές μιας παρακρατικής ή θρησκευτικής οργάνωσης, που θα προσπαθήσει να διεκδικήσει πράγματα μέσα από τον πόλεμο, θέτοντας σε κίνδυνο την ανθρωπότητα.
Οπότε, αυτό που πρέπει να γίνει είναι απλό, όταν λέγεται, αλλά πολύ περίπλοκο, όταν προσπαθείς να το πετύχεις: τέλος όλων των εχθροπραξιών, τέλος των πολέμων, ώστε όλα τα παιδιά του σήμερα να γίνουν σωστοί πολίτες, σωστοί άνθρωποι του αύριο.
Κλείνοντας, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας σε όλα τα παραπάνω θέματα και να ζητήσω την συμβολή σας στην επίλυσή τους, γιατί η αδιαφορία γεννάει το μίσος και το μίσος γεννάει προβλήματα.
Με σεβασμό
Δημήτρης Νιτσόλας
Γ΄Λυκείου