Επίσκεψη στον Άη Γιάννη το Θεολόγο, μια πολύ παλιά εκκλησία του Κορθίου

Την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου, η τάξη μας μαζί με τη Δευτέρα Λυκείου πήγε εκπαιδευτική επίσκεψη στον 'Αγιο Ιωάννη τον Θεολόγο που βρίσκεται στο Άνω Κόρθι . Εκεί μας περίμεναν η κ.Λίνα Δεμαθά η οποία είναι αρχιτέκτονας και ο κ. Ηρακλής Γαύρας, οικοδόμος, που εργάστηκαν στις ανασκαφές και την αποκατάσταση του χώρου. Ο ναός χτίστηκε τον 5ο αιώνα με ντόπια υλικά και πλινθία , σε βράχο και σε κατοικημένη περιοχή.Το σχήμα του ναού είναι ελεύθερος σταυρός και έχει μεγάλα παράθυρα. Ο τρούλος στηρίζεται σε μια στεφάνη. Στην ανατολή υπάρχουν τοιχογραφίες που απεικονίζουν την Ετοιμασία του θρόνου.
Μέσα στον ναό ανακάλυψαν τάφο,νομίσματα και κεραμικά είδη που χρονολογούνται περίπου τον 4ο και 5ο αι.

Φωτεινή Γουλιερμή




Όταν φτάσαμε εκεί, η εκκλησία από την εξωτερική της μορφή προσωπικά μου έκανε μεγάλη εντύπωση καθώς έδειχνε ότι είναι παλιά, αλλά όχι και τόσο παλιά όσο είναι.Εκεί μας περίμενε η κ.Δεμαθά η οποία είναι αρχιτέκτονας που μελετάει τον συγκεκριμένο ναό και μας εξήγησε πολλά σημαντικά στοιχεία όπως αυτά που θα σας αφηγηθώ τώρα.
Ο ναός ανήκει στην Παλαιοχριστιανική εποχή δηλαδή χρονολογείται κάπου στον 5ο αιώνα.Είναι ένας από τους παλαιότερους ναούς των Βαλκανίων όπως και η Βασσιλική στην Παλαιόπολη.Ο ναός έχει σχήμα ελεύθερου σταυρού και εσωτερικά παρατηρήσαμε μεγάλα παράθυρα και πολλές τοιχογραφίες, οι οποίες χρονολογούνταν στο τέλος του 12ου αιώνα.Στον τρούλο απεικονίζεται η Ετοιμασία του Θρόνου και στο ιερό η Παναγία η Βρεφοκρατούσα και οι άγγελοι.Στις τοιχογραφίες παρατηρούμε τους προφήτες τέσσερις και τέσσερις.Η είσοδος του ναού ήταν νότια και το ιερό του ανατολικά.Η δυτική πλευρά του ναού ήταν μέσα στο χώμα και από πάνω της περνούσε ένα ρέμα καθώς και πιο δίπλα υπήρχαν αυλάκια ποτιστικά.Επίσης ο τρούλος είναι με πλίνθους χτισμένος και σχεδιασμένος σε σφαιρικά τρίγωνα.Ο ναός είναι χτισμένος πάνω σε έναν βράχο πάνω από την εκκλησία Θεοσκέπαστη που χρονολογείται τον 11ο αιώνα, στο χωράφι του κ.Λεωνίδα Μανέτα, ο οποίος αναγνωρίζοντας τον μεγάλο πλούτο αυτής της εκκλησίας παραχώρησε ένα μέρος του χωραφιού του για να γίνουν κάποιες επισκευές.
Φρατζέσκα Μανέτα



Στο ναό υπάρχουν πολλές τοιχογραφίες του τέλους του 12ου αιώνα. Στην ανατολή υπάρχει η ετοιμασία του θρόνου. Επίσης, σε άλλα μέρη του ναού υπάρχουν η Παναγία Δεομένη, η Παναγία Βρεφοκρατούσα, ο Άγιος Γεώργιος στα δυτικά και τέσσερις προφήτες μεγέθους 2.12m με όμορφα ρούχα κρατώντας ο καθένας μία προφητεία. Ο τρούλος είναι τυφλός γιατί δεν έχει παραθυρα και είναι στηριγμένος πάνω σε ένα στεφάνι που σχηματίζει μαίανδρο. Ήταν διακοσμημένος και χτισμένος από πλίνθους. Τοποθετήθηκε σε αυτόν μία πλάκα από σκυρόδερμα και τοιχογραφήθηκε όπως όλος ο ναός, αλλά λόγω καταστροφών δεν γνωρίζουμε όλες τις τοιχογραφίες. Ο τρούλος υπέστη μεγάλη φθορά με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σε αυτόν σχισμές. Γενικά, όλος ο ναός είχε μεγάλες φθορές όπως και μία ανεξήγητη στα δυτικά. Μετά από τόσες φθορές, θα έπρεπε να έχει γκρεμιστεί, αλλά επειδή είναι χτισμένος από σκληρό ασβεστόλιθο και λιθοδομές χωρίς κονιάματα, διότι έτσι έχτιζαν μέχρι τη Ρωμαϊκή εποχή, γλίτωσε. Οι λιθοδομές δεν ήταν λαξευμένες, στα κενά έβαζαν σχιστόπλακες και οι πέτρες που χρησιμοποιούσαν, προέρχονταν από τον βράχο στον οποίο είναι χτισμένος ο ναός.
Αυγουστίνα Μάστορη

Εσωτερικά, παρατηρούμε μεγάλες φθορές, που έχουν υποστεί οι τοιχογραφίες,οι οποίες χρονολογούνται στα τέλη του 12ου αιώνα. Στα ανατολικά, υπάρχει η Ετοιμασία του Θρόνου, ενώ δυτικά, μια τοιχογραφία που απεικόνιζε την Παναγία. Ακόμα στο εσωτερικό του ναού βρέθηκε τάφος και νομίσματα του 4ου και 5ου αιώνα. Στην οροφή του παρατηρούμε μεγάλο τρούλο,που ήταν τοιχογραφημένος με την απεικόνιση της Δευτέρας Παρουσίας. Παρόλο που υπάρχουν μεγάλα παράθυρα, για να φωτίζουν το χώρο, ο τρούλος δεν φωτίζεται. Είναι χτισμένος από πλινθία, σχηματίζοντας μαίανδρο, ενώ στο πάνω μέρος του εξωτερικά είναι καλυμμένος από πλάκα φτιαγμένη από σκυρόδερμα. Ο τρούλος στηρίζεται σε σφαιρικά τρίγωνα, που ακουμπούν σε κεραίες, οι οποίες με τη σειρά τους στηρίζονται στο έδαφος. Στη συνάντηση αυτών των κεραιών, δημιουργήθηκε ένα ευρύ τετράγωνο, δίνοντάς μας την αίσθηση ενός περίκεντρου χώρου με μεγάλο πλάτος.
Γιώργος Ντούρας

Εξωτερικά ο ναός είναι ωραία κτισμένος, έχει ένα κυπαρίσσι πάνω στη στέγη, που ένας θρύλος λέει ότι όποιος το κόψει, πεθαίνει και το κυπαρίσσι, ξαναφυτρώνει.
Γιάννης Μήλας







Με αυτό το ιστορικό μνημείο του Κορθίου ασχολήθηκαν και ασχολούνται αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι,μηχανικοί , συντηρητές , τεχνίτες.
Ενθουσιαστήκαμε όλοι οι μαθητές βλέποντας αυτό το μνημείο και χαρήκαμε πολύ που μας δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσουμε .
Φωτεινή Γουλιερμή



Μετά την ξενάγηση ,βγήκαμε έξω είδαμε τον ναό από ψηλά και επισκεφτήκαμε και την Θεοσκέπαστη . Από τον έξω χώρο , με εντυπωσίασε το κυπαρίσσι που έχει φυτρώσει πάνω στον ναό και μένει εκεί,απτόητο μετά την ανασκαφή. Κάτι άλλο που με εξέπληξε ήταν ότι ένας άνθρωπος έδωσε για ανσκαφή το κτήμα του που εκεί βρέθηκαν πιθάρια και γενικά αποθηκευτικοί χώροι. Α! Αυτός ο άνθρωπος ,όλως τυχαίως είναι ξάδερφος της κ.Σκόρδου.
Εγώ ενθουσιάστηκα με αυτόν το ναό και μετά από αυτήν την επίσκεψη είμαι ακόμη περισσότερο περήφανη για τον τόπο μου.
Γεωργία Ρήγα



Αυτό αυτό που έμαθα από την επίσκεψη μας σε αυτόν τον ναό δεν ήταν μόνο πληροφορίες γι' αυτόν. Έμαθα και κάτι πολύ πιο χρήσιμο από τις πληροφορίες, πως σε μία τέτοια δουλειά όλοι χρειάζονται, από τον πιό σπουδαίο αρχαιολόγο, μέχρι έναν απλό τεχνίτη όπως ο Ηρακλής ο Γάβρας, ή ακόμα και ένας απλός άνθρωπος, όπως ο Λεωνίδας Μανέτας, που έδωσε το χωράφι του για να γίνουν οι ανασκαφές και να βρεθούν οι αποθηκευτικοί τους χώροι που ήταν τρία πιθάρια. Κάτι που θα μου μείνει για πάντα, είναι πώς κανείς δεν είναι άχρηστος τελικά. Όλοι και όλα για κάποιο λόγο έχουν δημιουργηθεί.
Αυγουστίνα Μάστορη

Πώς διαλύεται μια φιλία

Μια φιλία , μια αληθινή φιλία (και τονίζω το αληθινή και όχι καλή) η οποία θέλει πολλή αγάπη, θέληση και εμπιστοσύνη για να δημιουργηθεί,είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να διαλυθεί. Αν όμως είναι μια απλή ή καλή φιλία, πολλοί παράγοντες μπορούν να τραβήξουν ένα τουβλάκι απο τα θεμέλιά της και να καταρρεύσει. Η φιλία (λέγοντας φιλία εξαιρείται η αληθινή) είναι σαν ένα παιχνίδι, το Τσένγκα. Είναι ένας πύργος απο τουβλάκια , αποκλείεται να μείνουν πάνω όλα τα τουβλάκια , σίγουρα θα αρχίσεις να βγάζεις απο τα πιο ασήμαντα, αλλά ο πύργος θα στέκεται. Όπως στη φιλία που ένας μικρός καβγάς ναι μεν θα είναι ένας παράγοντας που θα βγάλει ένα τουβλάκι, χωρίς όμως να διαλύσει τον πύργο. Όσο περισσότερα τουβλάκια φεύγουν, τόσο πιο δύσκολο να κρατηθεί ο πύργος , όπως κάποια ψέματα , κάποιες ζήλιες ,κάποιες κοροϊδίες βγάζουν κύρια τουβλάκια και κάνουν τη φιλία να στέκεται με δυσκολία. Ώσπου να έρθει η στιγμή που κάποιος θα τραβήξει ένα τουβλάκι και ο πύργος δεν θα αντέξει , μέσα σε ένα δευτερόλεπτο θα είναι σκόρπια τουβλάκια πάνω στο τραπέζι.Έτσι και στη φιλία ένας παράγοντας μικρός ή μεγάλος, όπως ένας καβγάς για αυτά που πιστεύεις ή μία αντίδραση για κάτι που έχεις καταφέρει, θα κάνει τη φιλία να διαλυθεί σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Πιστεύω πως, όπως στο παιχνίδι, αν αρχίσεις και βγάζεις τουβλάκια δεν ξαναμπαίνουν, έτσι και στη φιλία αν δημιουργηθούν κενά, δεν ξαναγεμίζουν. Τραβώντας ένα και μόνο τουβλάκι ο πύργος αποκλείεται να πέσει , πρέπει να φεύγουν ασήμαντα τουβλάκια στην αρχή μέχρι να βγει ένα και μοναδικό και να καταστρέψει αυτόν τον πύργο που ονομάζεται φιλία!!!
Αυγουστίνα Μάστορη

Οι νέοι και οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Μέρος 2ο

Οι σχέσεις μέσω διαδικτύου

Κατά καιρούς έχουμε δει άτομα να συνάπτουν φιλικές ή ερωτικές σχέσεις στο διαδίκτυο, αλλά δεν ξέρουμε όλοι τους κινδύνους μιας τέτοιας πράξης.
Κατά τη γνώμη μου, αυτές οι σχέσεις δεν είναι πάντα επικίνδυνες, αν βέβαια έχεις γνωρίσει το συγκεκριμένο άτομο, με το οποίο συνομιλείς μέσω διαδικτύου. Αν δεν το έχεις γνωρίσει, πρέπει να είσαι πολύ επιφυλακτικός μαζί του και να προσέχεις τι σου λέει.
Όταν κάποιος αρχίσει μια συνομιλία με έναν άγνωστο, θα πρέπει να προσέχει να μην παραπλανηθεί από εκείνον, ώστε να απομακρυνθεί από τα κοντινά του πρόσωπα, πράγμα που θα τον κάνει πιο ευάλωτο στο να τον εξαπατήσει κάποιος οικονομικά ή ερωτικά, με αποτέλεσμα αυτό να του σημαδέψει τη ζωή.
Πώς μπορεί όμως να προφυλαχθεί κάποιος;
Πρώτα απ' όλα,μη δεχθείτε συνομιλία με έναν άγνωστο. Αν όμως έχετε ήδη αρχίσει, διαγράψτε τον από τους φίλους σας, αν προσπαθεί να σας παραπλανήσει.
Μην μοιραστείτε κανένα μυστικό σας μαζί του, διότι αυτό δείχνει πως τον εμπιστεύεστε και σας κάνει αδύναμους απέναντί του.
Μην δεχθείτε να συναντηθείτε μαζί του και αν δεν μπορείτε να χειριστείτε τη συγκεκριμένη κατάσταση, ζητήστε από τους γονείς σας να σας βοηθήσουν.
Αν, για οποιοδήποτε λόγο, διστάζετε να απευθυνθείτε στους γονείς σας, όταν η κατάσταση γίνει ακραία, απευθυνθείτε στο σχολείο ή στην αστυνομία.
Στο διαδίκτυο πολύ συχνά άγνωστοι θα προσπαθήσουν να έρθουν σε επαφή μαζί σας, αλλά να ξέρετε ότι ο άνθρωπος απέναντί σας μπορεί να μην είναι αυτό που φαίνεται.
Αντώνης Στρατής

Οι νέοι και οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης

Σ' αυτή την ανάρτηση ένας συμμαθητής μας από το Λύκειο μας δίνει μερικές χρήσιμες συμβουλές για τη σωστή χρήση των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter κλπ):



Τα τελευταία χρόνια,πολλοί νέοι απασχολούνται πολύ με τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όμως ξέρουμε τι συμβαίνει μέσα σ' αυτές;
Σε τέτοιου είδους σελίδες πολλά άτομα επικοινωνούν με φίλους, παίζουν παιχνίδια και συζητούν με διάφορα άλλα άτομα. Οι περισσότεροι συνήθως επικοινωνούν μόνο με φίλους και κάποιοι μόνο με συγγενείς και φίλους που βρίσκονται σε μακρινά μέρη ή σε άλλες χώρες, αλλά υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι συνομιλούν με αγνώστους.
Εκεί ακριβώς κρύβονται πολλοί κίνδυνοι, όπως να συναντήσουμε έναν άγνωστο, που θα θελήσει να μας εκμεταλλευτεί σεξουαλικά ή οικονομικά ή ακόμη και να μας σπρώξει στην εγκληματικότητα.
Παράλληλα, τα παιχνίδια που έχουν αυτές οι ιστοσελίδες είναι περισσότερο διασκεδαστικά, παρά ψυχαγωγικά,καθώς δεν σου προσφέρουν τίποτα, αντίθετα σπαταλάς το χρόνο σου σε ανόητα παιχνίδια.
Υπάρχουν ακόμη και ομάδες που προσπαθούν να σε χειραγωγήσουν και να σου προβάλουν τον υλισμό, δηλαδή την αγάπη για την κατανάλωση αγαθών, εις βάρος της φροντίδας του πνεύματος.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο πρέπει οι γονείς και το σχολείο να διδάξουν τη σωστή πλοήγηση και χρήση αυτών των σελίδων.
Και οι νέοι καλό θα ήταν να σκεφτούν μόνοι τους και να μην επικοινωνούν με ξένους,παρά μόνο με φίλους και γνωστούς.
Οι δημιουργοί των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης, επίσης, πρέπει να ελέγχουν τις "περίεργες" συνομιλίες και να δημιουργηθούν νόμοι, ώστε να τιμωρούνται οι παραβάτες.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η κοινωνική δικτύωση στο ίντερνετ είναι μια ευχάριστη ασχολία για να περνάς την ώρα σου, αλλά με μέτρο και κανόνες.

Αντώνης Στρατής

Επίσκεψη στην έκθεση μικροναυπηγικής: Τα καράβια της ιστορίας

Την Πέμπτη είχαμε πάει εκδρομή στην Χώρα στην έκθεση Ταξίδι στα κύματα της Ιστορίας. Είχε γαλέρες και ιστιοφόρα από τον 5ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 19ο αιώνα . Εμένα μου άρεσαν από παλιά τα καράβια των αρχαίων Ελλήνων και των πειρατών. Μόλις μπήκαμε μέσα στην Καΐρειο Βιβλιοθήκη, έπαθα την πλάκα μου,είδα την ελληνική τριήρη ,ένα από τα αγαπημένα μου πλοία ,πολεμικό με πολλούς κωπηλάτες.






Ήταν το αγαπημένο μου θα ήθελα να το έπαιρνα σπίτι μου ,αλλά δεν γινόταν. Μετά μπήκαμε μέσα σε ένα άλλο δωμάτιο , που είχε την ελληνιστική γαλέρα, ένα αξιοθαύμαστο πλοίο με καλά ζωγραφισμένα πανιά , δυο καταπέλτες και φτιαγμένο με την παραμικρή λεπτομέρεια.






Μετά περάσαμε σε άλλα δωμάτια που είχαν κάτι πανέμορφα πειρατικά καράβια,το πιο ωραίο ήταν η Γαλεάσα του 16ου αιώνα, γιατί ήταν ένα από τα ωραιότερα καράβια με κανόνια και με εκρηκτικούς εξοπλισμούς.





Άλλο καράβι ήταν το Γαλιόνι Ισπανικού τύπου ,ένα καράβι πολύ προσεγμένα σκαλισμένο,αλλά κάτι που με παραξένεψε ήταν ότι στο πίσω μέρος του καραβιού είχε τον Άγιο Γεώργιο.








Το τελευταίο ήταν το Αγγλικό Γαλιόνι με το ωραίο γαλάζιο και το χρυσό χρώμα, που έδενε τέλεια με το χρώμα του ξύλου, και τις ωραίες καμπίνες που μέχρι στο εσωτερικό τους είχαν προσεχθεί.




Γιάννης Μήλας



Σε αυτή την έκθεση υπήρχαν τα σπουδαιότερα καράβια της ιστορίας. Μην φανταστείτε τα αληθινά! Ένας άνθρωπος, ο κ. Βαγγέλης Γρυπιώτης, μια μέρα ξύπνησε και είπε να τα φτιάξει σε μινιατούρες από ξύλο, όχι όμως ό,τι κι ό,τι, μα εισαγόμενο από Ιταλία παρακαλώ! Άλλα καράβια ήταν κλεισμένα σε ένα γυάλινο κουτί και άλλα όχι, δίνοντας σου την αίσθηση πως αφού δεν είναι κλεισμένα στο κουτί, θα μπορέσεις να τα αγγίξεις. Πηγαίνοντας όμως κοντά έτοιμος να τα αγγίξεις και να ταξιδέψεις μαζί τους σε ένα κόσμο μαγικό, η ταμπέλα "Μην αγγίζετε" σου έκοβε τα φτερά και προσγειωνόσουν πάλι απότομα στον κόσμο του 2010. Εγώ, αν και δεν μπόρεσα να τα αγγίξω, κάποιες στιγμές σκεφτόμουν εμένα μέσα σε αυτά. Τότε, στο καλύτερο σημείο κάποιος μου έλεγε: "Εντάξει είναι βαρετό, αλλά μην κοιμάσαι όρθια". Δεν είχα το θάρρος να του απαντήσω πως αυτά είναι καράβια που σηματοδοτούν ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας μας και πως εγώ δεν τα έβρισκα καθόλου βαρετά.


Το καράβι που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν η ελληνική τριήρης. Η τριήρης ήταν ένα μακρόστενο και ταχύ πλοίο. Είχε 170 κωπηλάτες και επειδή ήταν σχεδιασμένη για πολεμική χρήση είχε για όπλο ένα έμβολο.
Αυγουστίνα Μάστορη



Ας το πάρουμε χρονολογικά το πράγμα. Πρώτα είναι τα πλοία των Αρχαίων Ελλήνων. Αυτά είχαν τρεις σειρές κουπιά και τα πανιά ήταν τετράγωνα. Τα πλοία τότε έμοιαζαν με δελφίνια. Επίσης στα πλάγια είχαν διάφορες ασπίδες που η καθεμία αντιπροσώπευε μία πόλη-κράτος. Μετά είναι τα πλοία των Βυζαντινών. Αυτά είχαν μία σειρά κουπιά,τρίγωνα πανιά και έναν δράκο στο μπροστινό μέρος του πλοίου που έριχνε το μυστικό όπλο των Βυζαντινών στους αντιπάλους τους,το υγρό πυρ.


Γεωργία Ρήγα


Ο κ.Γριπιώτης είχε κάνει φανταστική δουλειά. Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν ότι η ξεναγός δεν με άφησε να πάρω ένα βιβλίο , μου είπε ότι δεν είχαν πολλά. Ε,τότε γιατί τα είχαν στοιβαγμένα εκεί;Εγώ θέλω να έχω το δικό μου ,όχι του σχολείου!

Γιάννης Μήλας

Ποια χώρα θέλω να επισκεφθώ

Η χώρα που θέλω να επισκεφθώ είναι η Ισπανία, γιατί εκεί παίζει η αγαπημένη μου ομάδα η Μπαρτελόνα. Η Μπαρτσελόνα πιστεύω πως είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο, γιατί έχει πολλούς παίκτες που είναι μάγοι της μπάλας,ξέρουν τι να κάνουν σε οποιοδήποτε μέρος του γηπέδου.Ακόμα θα ήθελα να παρακολουθήσω έναν αγώνα της Μπαρτσελόνα στο γήπεδό της,για να δω τη μαγεία από κοντά.Η Ισπανία έχει και άλλες καλές ομάδες.Γι'αυτό, αν μπορούσα να δω κάποιον αγώνα της Μπαρτσελόνα με μια ομάδα, θα ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης γιατί και αυτή έχει αρκετούς παίκτες καλούς σαν της Μπαρτσελόνα και θα έκαναν ένα τέλειο παιχνίδι.
Από εκεί θα αγόραζα μια φανέλα του Μέσσι,μια μπάλα και ένα αυτόγραφο από τον Μέσσι.Αν είχα την ευκαιρία να πάω, θα το ευχαριστιόμουνα αφάνταστα.
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης


Η χώρα που θέλω να επισκεφτώ είναι η Αμερική,γιατί εκεί είναι η άλλη μισή οικογένειά μου. Ο άλλος λόγος είναι ότι γεννήθηκα εκεί και πιο πολύ θέλω να πάω στην ομάδα Boston Seltics,γιατί μένουμε στη Βοστώνη,αλλά και επειδή η ομάδα μου άρεσε, γιατί την υποστηρίζει η οικογένεια μου στην Αμερική.Ένας άλλος λόγος είναι ότι θέλω να δω πόσο μεγάλη είναι η Βοστώνη ,να δω τους δρόμους , τις σήραγγες ,τις πιο μεγάλες γέφυρες του κόσμου. Ακόμη θέλω να γνωρίσω τον Ντομινίκ Γουίλκινγκς, που ήταν ο πρωταθλητής του μπάσκετ. Αυτό που πιο πολύ θέλω όμως είναι να πάω σύντομα τώρα που είμαι ακόμα μικρός.
Αντώνης Γιαμπάνης

Μια φορά κι έναν καιρό στο Κόρθι της Άνδρου...

(Σήμερα φιλοξενούμε στο ιστολόγιό μας ιστορίες που έγραψαν οι μαθητές της Α΄γυμνασίου,με αφορμή το κείμενο: "Τα φαντάσματα, της Μ. Ιορδανίδου" στο μάθημα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας).

Μια φορά κι έναν καιρό στα χρόνια των νεραϊδών και των φαντασμάτων, σ' ένα μικρό χωριό της Άνδρου, την Αλαμανιά, υπήρχε ένας άνθρωπος, ο μπάρμπα- Παναγιώτης, που ήταν λίγο φοβιτσιάρης. Κάποιες μέρες της εβδομάδας, έπρεπε να πάει στο χωράφι του έξω από το χωριό για να ποτίσει. Συνήθως πήγαινε βραδινές ώρες, γιατί τότε είχε νερό για πότισμα. Μια μέρα λοιπόν, αργά το βράδυ, πήγε να ποτίσει και έτσι μόνος του έσκαβε το χωράφι. Περνώντας ένας χωριανός τον είδε και σκέφτηκε να τον πειράξει. Άρχισε λοιπόν να πετάει πέτρες στα δέντρα γύρω από το χωράφι. Τότε ο μπάρμπα- Παναγιώτης άρχισε να λέει το "Πάτερ ημών" και να σταυροκοπιέται. Μετά από λίγο όμως, παρατάει όπως ήταν το χωράφι του και άρχισε να τρέχει μέχρι το Καλορικό (ένα χωράφι κοντά στο ποτάμι). Ο συχωριανός συνέχισε να ρίχνει πέτρες στα δέντρα. Ο μπάρμπα- Παναγιώτης βέβαια, έφτασε στο σπίτι του τρομαγμένος. Γι΄αυτόν αυτή η ιστορία ήταν πολύ τρομακτική, για μας όμως αστεία.



Στο Βουνί, πάλι, φοβούνταν τις νεράιδες που αντάμωναν στο τρίστρατο στις 12 το μεσημέρι ή στις 12 το βράδυ, γι' αυτό κανείς δεν περνούσε από κει μήπως του συμβεί κάτι κακό.
Ένα αγοράκι όμως πέρασε από τρίστρατο στις 12 το μεσημέρι και πάτησε μια νεράιδα. Το πόδι του έμεινε κοντό,γιατί η νεράιδα του έκανε μάγια. Έτσι, μεγαλώνοντας, οι γονείς του σκέφτηκαν να το πάνε στον παπά του χωριού να τον διαβάσει. Ο παπάς μάζεψε όλες τις νεράιδες στο σπίτι και με διάφορα ιερά λόγια τις έκανε να μιλήσουν. Έτσι του είπαν ότι ο μικρός είχε πατήσει μια νεράιδα, μα δυστυχώς δεν μπορούσε να γίνει κάτι, γιατί την είχε σκοτώσει ένας κεραυνός. Ο παπάς τότε άρχισε να τις χτυπάει,με αποτέλεσμα να φύγουν και να πάνε στο δώμα του απέναντι σπιτιού και να αρχίσουν το χορό με το άκουσμα του βιολιού. Οι χωριανοί άκουσαν τα τραγούδια και τους χορούς και τρομοκρατήθηκαν. Ο μικρός,βέβαια,μέχρι που πέθανε,είχε το πόδι του μικρότερο και οι άνθρωποι μέχρι σήμερα διηγούνται τις τρομακτικές ιστορίες των νεραϊδών και κάποιοι ακόμα τις πιστεύουν.
Βιολέττα Γιαννίση
Α' Γυμνασίου



Πριν από πολλά χρόνια, ένας ψαράς με το γιο του και την παλιά ξύλινη βάρκα τους είχαν πάει στο Στενό να ψαρέψουν. Ήταν πολύ φτωχοί και από τα λίγα ψάρια που έπιαναν στα δίχτυα τους,μόλις κατάφερναν να επιβιώσουν. Εκείνη τη μέρα,έριξαν τα δίχτυα νωρίς το πρωί και περίμεναν να νυχτώσει, για να τα μαζέψουν. Όταν βγήκε το πρώτο αστέρι, άρχισαν να μαζεύουν τα δίχτυα τους με αγωνία. Ξαφνικά τα δίχτυα κάπου μπλέχτηκαν και δεν μπορούσαν να τα σηκώσουν. Ο γιος του ψαρά, ένα δωδεκάχρονο αγόρι, καλός κολυμβητής, χωρίς να το σκεφτεί, βούτηξε στα μαύρα νερά,για να τα ξεμπλέξει. Αργούσε όμως να ξαναβγεί στην επιφάνεια και ο πατέρας ανησυχούσε. Ξαφνικά, βλέπει δυο τεράστια πλοκάμια χταποδιού, ψηλά σαν κατάρτι καραβιού, να ξεπροβάλουν από το βυθό. Το ένα ήταν τυλιγμένο στο άψυχο πια κορμάκι του γιου του. Ήταν η τελευταία φορά που έβλεπε το γιο του, αφού σε λίγο το τεράστιο χταπόδι χάθηκε στα βαθιά νερά.
Σοφία Χαρούλη
Α΄Γυμνασίου

Τα παλιά τα χρόνια,τα παιδιά πήγαιναν σχολείο στη Χώρα, από τα χωριά του Κορθίου, με τα πόδια. Μια μέρα, κάποια παιδιά από του Κοχύλου, ξεκίνησαν για το σχολείο στις 5 το πρωί. Μετά από πολλή ώρα περπάτημα, τα παιδιά ξαποστάσανε σε μια εκκλησία στα Διποτάματα και εκεί είδανε ένα γέρο. Εκείνος τους είπε πως ήταν άστεγος και πολύ φτωχός. Τον ρωτήσανε πώς τον λένε, αλλά εκείνος δεν απαντούσε. Την άλλη μέρα,ξαναπήγανε να τον δούνε, μα δεν ήταν εκεί. Ρώτησαν όλο το χωριό, μα εκείνοι δεν τον ήξεραν. Τα παιδιά ένιωσαν τρομαγμένα, αλλά και απογοητευμένα που δεν θα ξαναέβλεπαν το γέρο.
Γιάννης Πανταζής
Α΄Γυμνασίου

Κάποτε στο Κόρθι, υπήρχε ένα τρομακτικό τέρας,το οποίο βγήκε από τη θάλασσα. Το τέρας αυτό ήρθε από τα Τρομάρχια και πέρασε το βουνό, φτάνοντας στις Κρεμμύδες, όπου ξαναέπεσε στη θάλασσα. Οι κάτοικοι έτρεχαν να σωθούν,αφού το τέρας κατέστρεφε τα πάντα στο πέρασμά του. Οι καλλιέργειες υπέστησαν σοβαρά προβλήματα, ενώ οι κάμποι γέμισαν χώματα και πέτρες. Κάποιοι άνθρωποι που το είδαν κλείστηκαν στα σπίτια τους,με το φόβο ότι το τέρας ήταν σαρκοφάγο και το ονόμασαν: "γιγάντιο κροταλία".
Νίκος Σωτήρος
Α΄Γυμνασίου




Μια αληθινή τρομακτική ιστορία συνέβηκε το Φεβρουάριο του 1983, όταν έγινε το ναυάγιο του Χρυσή Αυγή στον Κάβο Ντόρο. Το πλοίο είχε ξεκινήσει από τη Ραφήνα με 9-10 μποφόρ θάλασσα, είχε φορτώσει βυτιοφόρα με καύσιμα, φορτηγά και μερικούς επιβάτες.
Όταν το πλοίο έμπαινε στον Κάβο Ντόρο, που όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο πέρασμα είναι για τα πλοία, έγινε μετατόπιση των φορτηγών και έκρηξη από τα βυτιοφόρα, με αποτέλεσμα να βυθιστεί. Ορισμένοι επιβάτες κατάφεραν να σωθούν από πλοία που πήγαν για βοήθεια, όμως 26 άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλοί Άνδριώτες , πνίγηκαν στα παγωμένα νερά του Κάβο Ντόρο.
Στο λιμάνι του Γαυρίου, έχει στηθεί μνημείο, που αναγράφει τα ονόματα όσων χάθηκαν στο ναυάγιο εκείνη την τρομακτική νύχτα.
Μαργαρίτα Τηνιακού
Α΄Γυμνασίου

20 λόγοι για να έρθετε στο Κόρθι της Άνδρου

1.Για τα γαλανά νερά μας και γιατί έχουμε την ησυχία μας.
Αυγουστίνα Μάστορη

2.Για να κάνετε ένα γύρο σε όλα τα υπέροχα χωριά του Κορθίου και να ανακαλύψετε τον φυσικό πλούτο τους, καθώς και τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων τους.
Φραντζέσκα Μανέτα

3.Για να περπατήσετε στα όμορφα μονοπάτια της περιοχής μέσα στη μοναδική φύση.
Μάνος Χαρούλης

4.Για να περπατήσετε στην πλατεία του Γιαλού, που από εκεί τα περισσότερα παιδιά του Κορθίου έχουν αξέχαστες αναμνήσεις.

5.Για να δείτε το ηλιοβασίλεμα από την Αγία Σοφία και να βυθιστείτε στα έντονα χρώματα αυτής της μαγείας.
Γεωργία Ρήγα

6.Για να απολαύσετε το μπάνιο σας στα ήρεμα νερά της Αγίας Αικατερίνης και στα αφρισμένα νερά του Μύλου.
Μάνος Χαρούλης

7.Για να δείτε την περίφημη παραλία "της Γριάς το Πήδημα" με τον θρυλικό βράχο.
Στέλιος Χρονόπουλος

8.Για να επισκεφτείτε το κοντινό χωριό Κοχύλου και να δείτε το χαρακτηριστικό Μεσαιωνικό κάστρο της Φανερωμένης με την μοναδική θέα.

9.Για να θαυμάσετε τη θέα από το Κοχυλιανό Κάστρο, να επισκεφθείτε την Παναγία των Τρομαρχίων και να δείτε το βυζαντινό της τέμπλο.

10.Για να χορέψετε τους παραδοσιακούς χορούς στα πανηγύρια του καλοκαιριού.
Μάνος Χαρούλης

11.Γιατί εδώ γίνονται πολλοί χοροί το καλοκαίρι, όπως στην Καππαριά ο χορός της κάππαρης, ο Μελισσοκομικός κ' ο χορός της Καππαριάς ο σκέτος. Εκεί μπορείς να διασκεδάσεις, να φας και να χορέψεις.
Μαριάντη Γισδάκη

12. Για να γλεντήσετε μέχρι πρωΐας στα Φλερτρά,στις Κρεμμύδες κ.α.
Γεωργία Ρήγα

13.Για να δείτε διάφορα ήθη και έθιμα που μόνο εμείς έχουμε (πχ. χοιροσφάγια).

14.Γιατί γιορτάζουμε κάθε χρόνο του Κλήδονα με κέφι και χιούμορ.
Αυγουστίνα Μάστορη

15. Για να δοκιμάσετε τα ντόπια αμυγδαλωτά και τα καλτσούνια και να περιπλανηθείτε στον πλακόστρωτο πεζόδρομο της αγοράς.
Κωνσταντίνα Γιγίνη

16. Για να γευτείτε την υπέροχη γεύση της φουρτάλιας μας, ένα είδος ομελέτας (αλλά με πολύ περισσότερα λιπαρά, οπότε αν έχετε χοληστερίνη καλύτερα να την αποφύγετε!)
Αυγουστίνα Μάστορη

17. Για να αγοράσετε νόστιμα και αγνά φρούτα, λαχανικά, κρασί, τυροκομικά και μέλι από τους παραγωγούς του Κορθίου.
Μάνος Χαρούλης

18.Για να γευτείτε την κάππαρη στη σαλάτα, αλλά και σε διάφορα άλλα φαγητά που μόνο οι Κορθιανοί ξέρουν να την φτιάχνουν τόσο νόστιμη.
Φραντζέσκα Μανέτα

19. Γιατί το Κόρθι έχει κάτι μαγικό που σε κάνει, όταν πας, να μην θες να φύγεις και όταν φύγεις, να θες να ξαναγυρίσεις.
Αυγουστίνα Μάστορη
20. Για να γνωρίσεις από κοντά τη συντακτική ομάδα αυτού του ιστολογίου και να σε ξεναγήσουν στο σχολείο μας.
Αναστασία Σκόρδου

Καλωσόρισμα

Αγαπητοί μας αναγνώστες καλώς σας ξαναβρήκαμε! Το μπλογκ μας είχε γεμίσει με σκόνη και αράχνες αυτούς τους τρεις μήνες, αλλά εμείς σαν καλοί νοικοκύρηδες πήραμε τη σκούπα μας (στυλό) και το φτυάρι μας (τετράδιο), για να το καθαρίσουμε.
Όλοι περιμέναμε αυτή τη στιγμή. Τη στιγμή του καθαρίσματος, συγνώμη, της πρώτης έκθεσης ήθελα να πω. Περίπου τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη που είχαμε πάρει πια απόφαση πως τα σχολεία άνοιγαν και πως το καλοκαίρι είχε τελειώσει, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε με τα κορίτσια ποια θα είναι η πρόταση που θα γραφτεί στον πίνακα και θα την ακολουθεί η φράση:<<Σε τρεις με τέσσερις παραγράφους για το μπλογκ>>. Προτεινόμενα θέματα ήταν: <<Πώς περάσατε το καλοκαίρι>>, <<Ποιο βιβλίο διαβάσατε τους τρεις αυτούς μήνες>> και το <<Πώς νιώθετε που δεν είστε πια πρωτάκια >>.
Τελικά το θέμα ήταν να σας καλωσορίσουμε, να σας πούμε πώς περάσαμε το καλοκαίρι και τα σχέδια και τις σκέψεις μας για αυτή τη χρονιά. Ας το ακολουθήσουμε λοιπόν!
Δεν μπορείτε να πείτε, σας καλωσόρισα δεν σας καλωσόρισα; Μην παρεξηγηθείτε μετά και πείτε ότι φταίω εγώ ! Ωραία, τότε θα σας πω για το τι πρόκειται να δείτε στο μπλογκ κατά την διάρκεια της χρονιάς: Πρώτον, θα επισκεφτούμε τον Αη Γιάννη, την εκκλησία που βρέθηκε στο Κόρθι και λένε πως είναι μια από τις πιο παλιές σε ολόκληρα τα Βαλκάνια. Δεύτερον, συνέντευξη από τον Μορίς Κορντελιέρ, σπουδαίο Γάλλο ανθρωπολόγο (θα μου πείτε που τον βρήκατε, έχουμε τα κονέ εμείς!),στα αγγλικά και στα γαλλικά, και από τον Βόλφγκανγκ Σούπερτ, μουσικό, στα ελληνικά και στα γερμανικά, (φυσικά εσείς θα τα διαβάσετε μεταφρασμένα ). Και τρίτο και καλύτερο, πιστεύω να τους πείσουμε να μας πάνε πάλι καμια εκδρομή μόνους μας και να διαβάσετε καμιά εκθεσούλα και γι'αυτό.
Αυγουστίνα Μάστορη

Αγαπητοί μας αναγνώστες,
Σας καλωσορίζω στο μπλογκάκι της Β΄γυμνασίου τώρα πια. Σας ζητώ συγνώμη που λείψαμε μερικούς μήνες, αλλά έπρεπε να κάνουμε διακοπές, το ίδιο και η αρχισυντάκτριά μας, η κ. Σκόρδου. Γυρίσαμε πίσω για να σας ξαναγεμίσουμε με τα κείμενα μας και να σας μεταφέρουμε τα συναισθήματά και όλα όσα νιώθει κάθε δεκατετράχρονο παιδί.
Γεωργία Ρήγα

Σας καλωσορίζουμε και φέτος για δεύτερη χρονιά στην ιστοσελίδα μας. Με πολλή χαρά περιμένουμε να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να σας εντυπωσιάσουμε με καινούργιες ιδέες.
Ιωάννα Θυμιούδη


Αγαπητοί μας αναγνώστες, σας καλωσορίζουμε στο μπλογκ μας. Κάναμε ένα διάλειμμα το καλοκαίρι και επιστρέψαμε με καινούριες ιδέες. Ελπίζουμε να σας αρέσουν τα κείμενά μας.
Φωτεινή Γουλιερμή



Το καλοκαίρι πέρασε όμορφα και ξέγνοιαστα, οι μπαταρίες μας γέμισαν και είμαστε έτοιμοι για μια ακόμα δημιουργική χρονιά.Η συντακτική μας επιτροπή είναι ανανεωμένη και έτοιμη για δουλειά. Άρθρα, εκδηλώσεις, εκθέσεις, εκδρομές,ειδήσεις και μια ποικιλία από ενδιαφέροντα θέματα του σχολείου μας, θα γεμίσουν την ιστοσελίδα μας. Μείνετε συνδεδεμένοι, σας περιμένουν πολλές εκπλήξεις.

Μάνος Χαρούλης


Τώρα όμως έχουμε γυρίσει πίσω στο σχολείο και αυτά που εύχομαι για τη φετινή χρονιά είναι να μάθουμε πολλά πράγματα με όσο το δυνατό πιο ευχάριστο τρόπο γίνεται,να κάνουμε πολλά δημιουργικά πράγματα για το σχολείο μας και γενικά να είναι μια ευχάριστη χρονιά, η οποία θα μας χαρίσει χαρές και γνώσεις.
Φραντζέσκα Μανέτα

Τώρα το καλοκαίρι.Καλοκαίρι. Μόλις ακούς αυτή τη λέξη, σου έρχονται στο μυαλό 3 μήνες, περίπου, χαλάρωσης, ύπνου,βόλτας,θάλασσας καιξενυχτιών.Εσείς φανταστείτε τώρα ότι το καλοκαίρι είχε μόνο 2 μήνες,γιατί εγώ για ένα τέτοιο καλοκαίρι θα σας μιλήσω.Επειδή δεν θυμάμαι και πολύ καλά όλο το καλοκαίρι, θα μου το ξαναδιηγηθούν οι μήνες.Τοκ τοκ, ο Ιούνιος. Τελοσπάντων, ο Ιούνιος δεν μου είπε και πολλά, μόνο για τις εξετάσεις μιλούσε και για καμιά βόλτα και κανένα μπάνιο. Τοκ τοκ ο Ιούλιος. Ο Ιούλιος φλυαρούσε, μου έλεγε συνέχεια για βόλτες και μπάνια, αλλά μου θύμισε και την εκδρομή που διοργάνωσε ο Σύλλογος Γυναικών στο Φελλό. Περάσαμε υπέροχα και ίσως ήταν και η καλύτερη στιγμή του καλοκαιριού. Πήγαμε με λεωφορείο και, αν και ζαλίζομαι λίγο, με τα ανέκδοτα που λέγαμε στην διαδρομή, ούτε και κατάλαβα πότε φτάσαμε.Τοκ τοκ...Αυτός είναι ο Αυγούστος αλλά δεν θα του ανοίξω, γιατί δεν θέλω να μου θυμίσει την ιστορία του, διότι, όπως σας είπα, για μένα το καλοκαίρι τελειώνει εδώ. Όλοι μας θα θέλαμε αυτό το καλοκαίρι να είχε μόνο τούς δύο πρώτους μήνες του.

Αυγουστίνα Μάστορη


Μόλις άρχισε ο Αύγουστος,σκεφτόμουνα ότι σε ένα μήνα ανοίγουν τα σχολεία και δεν ήθελα καθόλου.
Αλλά δεν γινόταν αλλιώς,ξαναεπιστρέψαμε στα θρανία. Η τάξη μου μαζί με την κυρία Σκόρδου έχουμε σκεφτεί πολλές ιδέες.Θα σας πω μία από αυτές,που είναι η συνέχιση της Λέσχης Ανάγνωσης τα Σάββατα,τις υπόλοιπες,δε θα σας τις πω, θα περιμένετε τα επόμενα κειμενά μας.
Φωτεινη Γουλιερμή

Ο σκοπός μου για την νέα σχολική χρονιά είναι να ανεβούν οι βαθμοί μου και ο Μέσος όρος μου και να περάσω μια ευχάριστη σχολική χρονιά με τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου.
Κωνσταντίνα Γιγίνη


Αυτό δεν ήταν και από τα καλύτερα καλοκαίρια της ζωής μου.Είναι σίγουρο ότι έχω ζήσει και καλύτερα, αλλά αυτό δεν ακυρώνει και τις όμορφες στιγμές του.Αυτές θα τις θυμάμαι πάντα και θα γελάω,γιατί ήταν υπέροχες.
Γεωργία Ρήγα

Ήταν ένα καλοκαίρι πολύ όμορφο για εμένα και την οικογένεια μου. Αφού πήραμε βαθμούς και απαλλαχτήκαμε από το άγχος των εξετάσεων, εγώ και οι φίλοι μου, χωριστήκαμε. Με λίγους συναντιόμουν αρκετά συχνά, ενώ με άλλους σπάνια ή και καθόλου. Έπαιζα διάφορα αθλήματα, όπως ποδόσφαιρο και μπάσκετ, ενώ αρκετές βραδιές κάτω από το φεγγάρι και τα άστρα πηγαίναμε βόλτες με τα ποδήλατα. Αρκετές φορές πηγαίναμε στην Αγία Αικατερίνη, καθόμασταν και συζητούσαμε, πειράζοντας ο ένας τον άλλον, λέγαμε ανέκδοτα, παρατηρώντας τη γαλήνια θάλασσα και τον ήχο του κύματος που έσκαγε πάνω στη χρυσή αμμουδιά της παραλίας. Όλα αυτά τα βλέπαμε πάνω από την εκκλησία. Και άλλα πολλά έγιναν αυτό το καλοκαίρι. Κάποιες φορές κοιτούσα μόνος μου το ηλιοβασίλεμα, καθώς ο ήλιος κρυβόταν πίσω από το βουνό.
Γιώργος Ντούρας

Αλλά τώρα ξεκίνησε το σχολείο. Να'μαστε πάλι πίσω στα θρανία,έτοιμοι για καινούρια πράγματα και καινούριες "περιπέτειες". Μην ανησυχείτε όμως ,γιατί ό,τι και να γίνεται, εσείς θα το μαθαίνετε κατευθείαν από το μπλογκάκι. Πρώτα από όλα, λοιπόν ,θα πάμε να επισκεφτούμε , ελπίζουμε σύντομα , την βυζαντινή εκκλησία που βρίσκεται στο Άνω Κόρθι. Όμως μέχρι εκεί , δεν χρειάζονται άλλα σχέδια , αρκεί να ευχόμαστε αυτή η χρονιά να περάσει όμορφα και χαρούμενα.
Γεωργία Ρήγα

ΥΓ
Η νέα περίοδος στο ιστολόγιό μας βρίσκει τη συντακτική μας ομάδα με έναν καινούριο μαθητή και τρεις απόντες από την περυσινή χρονιά. Ευχόμαστε σε όλους, απόντες και παρόντες, καλή και δημιουργική σχολική χρονιά, όπου και να βρίσκονται.
Σας ενημερώνουμε, επίσης, ότι τις αναρτήσεις των κειμένων τις κάνουν πια οι ίδιοι οι μαθητές και μόνο η τελική εποπτεία γίνεται από μένα.
Ακόμη, φέτος, σκεπτόμαστε να ανοίξουμε περισσότερο το μπλογκ μας και στις άλλες τάξεις και να φιλοξενήσουμε συνεργασίες όλων των μαθητών του σχολείου μας.
Αναστασία Σκόρδου

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος αυτής της σχολικής χρονιάς, ροκανίζουμε λίγη ουρίτσα ακόμη από το γαϊδουράκο που μας κουβαλούσε υπομονετικά όλο αυτό τον καιρό. Και μετά…διακοπές: μπάνια, βόλτες, ξεκούραση, παρέες, και (ελπίζω) κανένα ωραίο βιβλιαράκι δίπλα στις ρακέτες και το αντιηλιακό.
Καλή χρονιά ήταν, όμορφη, δημιουργική, κεφάτη. Έγιναν αρκετά πράγματα, μάθαμε άλλα τόσα, γνωριστήκαμε, συνεργαστήκαμε, γελάσαμε μαζί. Είχαμε και τις δυσκολίες μας, τις αποτυχίες, τις απογοητεύσεις. Πώς όχι; Αφού το έχουμε μάθει πια: από τα λάθη μας μαθαίνουμε ή μάλλον, τα λάθη μας είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι, αρκεί να τους προσέχουμε και να τους αγαπάμε, αρκεί να μην τους φοβόμαστε.
Καιρός λοιπόν να κλείσουμε εδώ και την πρώτη περίοδο του ιστολογίου μας, να αποχαιρετήσουμε τους αναγνώστες μας και να τους δώσουμε ραντεβού για το Σεπτέμβρη.
Καλό καλοκαίρι σε όλους!
Η υπεύθυνη του ιστολογίου
Αναστασία Σκόρδου
φιλόλογος

Μια χρονιά με τον υπολογιστή στην τάξη. Κέρδη και ζημιές

Όλοι περιμέναμε αυτή τη χρονιά που θα μας έδιναν τους υπολογιστές και λέγαμε γι' αυτούς όλο το καλοκαίρι. Ναι λοιπόν, ήρθε η ώρα. Κατά τα μέσα Οκτωβρίου, ο διευθυντής είπε να έρθουν οι γονείς να πάρουν τα κουπόνια, για να αγοράσουμε τους υπολογιστές. Όλοι φωνάζαμε στις μαμάδες μη τολμήσουν και το ξεχάσουν. Μόλις πήραμε το κουπόνι στα χέρια μας, πετούσαμε από τη χαρά μας. Πήγαμε στα μαγαζιά, κοιτούσαμε το ένα, κοιτούσαμε το άλλο, δεν ξέραμε ποιο να διαλέξουμε. Την άλλη μέρα, τα φέραμε στην τάξη, περιμένοντας πως δεν πρόκειται να ανοίξουμε βιβλίο, αλλά...δεν ανοίξαμε τα λάπτοπ!
Τις πρώτες μέρες, φτιάξαμε ένα πρόγραμμα για τη γεωγραφία. Βρήκαμε κάτι κύτταρα στη Βιολογία, είπαμε κάτι γωνίες στα Μαθηματικά και φτιάξαμε ένα μπλογκ στη Γλώσσα. Αυτό ήταν όλο! Μετά, στα Μαθηματικά δεν μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε, γιατί είναι δύσκολο να φτιάχνουμε γωνίες. Στη Βιολογία, δεν μπορούμε να το χρησιμοποιούμε, γιατί μας αποσπά την προσοχή και στο μπλογκ δεν μπορούμε να μπαίνουμε συνέχεια, γιατί χάνουμε πολύτιμες ώρες μαθήματος! Μόνο στη Γεωγραφία το είχαμε μέχρι το τέλος της χρονιάς, αλλά και εκεί το ανοίγαμε και απλώς κοιτούσαμε, οι μισοί έπαιζαν παιχνίδια και τέτοια.
Τώρα δεν ξέρω αν είχαμε όλοι τα ίδια κέρδη και τις ίδιες ζημιές. Δεν ξέρω και αν είχαμε περισσότερα κέρδη από τις ζημιές. Πάντως ξέρω να πω πως αλλιώς το φανταζόμασταν και αλλιώς ήταν! Σίγουρα, κάποιοι κέρδισαν περισσότερα level σε κάποια παιχνίδια, αυτοί όμως έχασαν το μάθημα και ποιος ξέρει τι θα γράψουν τώρα στις εξετάσεις. Κάποιοι άλλοι κέρδισαν περισσότερες γνώσεις, αφού χρησιμοποιούσαν το λάπτοπ μόνο για πληροφορίες στην ώρα του μαθήματος. Τώρα τι έχασαν, ιδέα δεν έχω! Επαφή με το βιβλίο; Δεν ξέρω...
Επίσης κάποιοι μπορεί να κέρδισαν ένα βαθμό παραπάνω, μυωπίας (όχι στον έλεγχο), αφού κοιτούσαν στο λάπτοπ κι όχι στο μάθημα, γιατί τους είχε δει ο καθηγητής να παίζουν παιχνίδια.
Αυτή η χρονιά είχε πολλή πλάκα με τους υπολογιστές και σίγουρα θα μείνει αξέχαστη! Δεν την προτείνω πάντως στους καινούριους μαθητές της Πρώτης γυμνασίου (εκτός από το μπλογκ).

Αυγουστίνα Μάστορη

Εκδρομή στην Αθήνα

Παρασκευή πρωί και ένα χαμόγελο είχε σχηματιστεί στα περισσότερα παιδιά της Α΄γυμνασίου. Ίσως είχαν ξυπνήσει με κέφι, ίσως ήταν χαρούμενα για κάποιο προσωπικό τους θέμα, ίσως ήταν ευτυχισμένα που θα πήγαιναν εκδρομή στην Αθήνα. Ναι, αυτό είναι, θα πηγαίναμε εκδρομή. Περιμένοντας στη στάση για το λεωφορείο, η χαρά μας μεγάλωνε πιο πολύ και η αγωνία μας είχε κορυφωθεί. Τελικά, η μεγάλη στιγμή έφτασε, το λεωφορείο καταφθάνει και εμείς παίρνοντας τις αποσκευές μας, τρέχουμε να μπούμε. Φτάνοντας στο Γαύριο για να πάρουμε το καράβι, νιώθαμε κάτι περίεργο, είχαμε άγχος και αγωνία, αλλά ήταν χαρούμενο άγχος και χαρούμενη αγωνία. Το Θεολόγος φτάνει, μπαίνουμε μέσα και καθόμαστε όλοι μαζί. Δυο ώρες πέρασαν ευχάριστα, μετά βγήκαμε όλοι στο λιμάνι της Ραφήνας, και χωριστήκαμε για να πάμε στα σπίτια μας.
Φραντζέσκα Μανέτα








Από καιρό την είχαμε οργανώσει. Για την ακρίβεια πριν από το Πάσχα. Η περιβόητη αυτή εκδρομή που για τόσο καιρό μιλούσαμε γι' αυτήν, έφτασε. Ακόμη δεν έχω καταλάβει το πόσο βιαστικά ξεκινήσαμε και ανήσυχα μήπως ξεχάσαμε κάτι, όπως ένα πολύ βασικό εργαλείο, τη φωτογραφική μηχανή και τι ώρα επιστρέψαμε. Όλα μέσα στο μυαλό μου, όλες οι εικόνες και οι στιγμές χαραγμένες σε μια γωνιά του μυαλού μου.
Γιώργος Ντούρας

Τη μέρα που φτάσαμε στην Αθήνα το απόγευμα, πήγαμε στο Αλλού Φαν Παρκ.Μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν τόσο ωραία που ούρλιαζα σε ό,τι ανέβαινα. Ανέβηκα στη βάρκα με τα κορίτσια και γίναμε λούτσα. Πήγα και σε άλλα πολλά, αλλά ένα έχω να πω, ήταν φανταστικά, γιατί είδαμε και τον παλιό μας δάσκαλο, τον κύριο Γιάννη.
Μαριάντη Γισδάκη

Ο κ. Γιάννης περίμενε να γνωρίσει τη φιλόλογό μας, αλλά εκείνη δεν ήρθε γιατί δεν μπορεί, λέει, ζαλίζεται (χάσαμε και μια ευκαιρία να την ξεπαστρέψουμε), αλλά τώρα μάλλον θα τη γνωρίσει, όταν έρθει το καλοκαίρι.
Αυγουστίνα Μάστορη




Την Παρασκευή το απόγευμα φτάσαμε στο φανταστικό μας Αλλού, πήγαμε από δω κι από κει, στην μπαλαρίνα, στα συγκρουόμενα, στις βάρκες, στο forty game, σε ένα καράβι, σε πάρα πολλά!
Κωνσταντίνα Γιγίνη

Όταν μαζευτήκαμε όλοι στο Αλλού, βάλαμε βραχιόλια και άρχισε η δράση. Άλλοι από δω, άλλοι από κει σαν τρελοί τρέχαμε, μια στο γύρο του θανάτου, μια στα καρχαριάκια, στις βάρκες, στο πειρατικό καράβι και σε άλλα εκατό πράγματα. Φύγαμε κατά τις 10 το βράδυ.
Γιάννης Μήλας

Όταν φτάσαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης και ήμασταν στην αυλή κοιτούσαμε το υπέροχο γρασίδι και τα δεντράκια. Σε λίγα λεπτά μπήκαμε μέσα και μας είπε η κ. Κουρτέση ότι από κάτω παλιά, στα αρχαία χρόνια, υπήρχαν σπίτια. Όπως περπατούσαμε, ξαφνικά είδαμε ότι το πάτωμα ήταν από γυαλί και μπορούσες να δεις από κάτω ντουβαράκια να ανασηκώνονται.
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης

Και ξαφνικά,ανοίγοταν μπροστά μας μια τεράστια αίθουσα με αγγεία της γεωμετρικής, της κλασικής και άλλων εποχών. Κομμάτια από σπασμένα αγγεία,αμφορείς ζωγραφισμένοι με παραστάσεις ανθρώπων,πυροστιές, πήλινα αντικείμενα χρήσιμα για την καθημερινή ζωή κλπ.
Ανεβήκαμε όροφο και εκεί είδαμε πιο μεγάλα πράγματα, όπως Κόρες, αετώματα,μαρμάρινους θρόνους κ.α. Είδαμε ακόμη και τις Καρυάτιδες. Στον τρίτο και τελευταίο όροφο, είδαμε τη ζωφόρο και άλλα αντικείμενα και αγάλματα που στόλιζαν τον Παρθενώνα.
Γιώργος Ντούρας



Στο Μουσείο ήμασταν το πιο ανήσυχο γκρουπ, δεν υπήρχε περίπτωση να δούμε κάτι και να μην το σατιρίσουμε. Θα σας πω το τοπ 5 από τις καλύτερες ατάκες μέσα στο Μουσείο. Στην πέμπτη θέση: "Τι αγγεία είναι αυτά;" ρωτάει η κ. Κουρτέση. "Συναρμολογούμενα" απαντάω εγώ. "Κοιτάξτε πώς ήταν ο χώρος πριν κτισθεί η Ακρόπολη!" λέει η κ.Κουρτέση. "Γήπεδο μίνι γκολφ!" απαντά η Φραντζέσκα. Στην τρίτη θέση: "το 16 και το 18 είναι λυχνάρια με ερωτικές σκηνές" λέει η κ. Σκόρδου. "Ναι παιδιά, εκεί έβαζαν οι αρχαίοι το λάδι, το ανάβανε και έβλεπαν ή μάλλον δεν έβλεπαν τι έκαναν!" απαντά η κ. Κουρτέση. Δεύτερη θέση: "Είδατε παιδιά,ο Έλγιν ήρθε και μας πήρε την Καρυάτιδα!" λέει η κ. Κουρτέση. "Ναι, κυρία, κι εμείς θα πάμε ένα βράδυ έξω από το Βρετανικό Μουσείο και θα φωνάζουμε: Φέρτε μας την Καρυάτιδα μην τα γκρεμίσουμε όλα βραδιάτικα!" η Γεωργία. Και στην πρώτη θέση: "Αυτός είναι ένας οπλίτης που μας έσωσε από τους Πέρσες. Δε βλέπω καμιά συγκίνηση στο πρόσωπό σας!" λέει η κ. Σκόρδου. "Έ κύριε οπλίτη, σας ευχαριστούμε πολύ και αν θέλετε μπορώ και να σας παντρευτώ" απαντά η Ιωάννα και συνεχίζει: "Πολύ κοιτάει όμως την κ. Σκόρδου και δεν θα τα πάμε καλά!"
Αυγουστίνα Μάστορη

Στο Μουσείο γνώρισα και τον Οπλίτη, που μου άρεσε, αλλά αυτός γλυκοκοιτούσε την κυρία Σκόρδου και εκείνη την ώρα τον αντιπάθησα.
Ιωάννα Θυμιούδη

Πέρα από την πλάκα, ένιωσα θαυμασμό και περηφάνεια γι' αυτή τη χώρα που ζω κι έχει έναν πολύ μεγάλο ιστορικό πλούτο.
Γιώργος Ντούρας

Το Σάββατο το πρωί πήγαμε στο Μολ, ψωνίσαμε, παίξαμε μπόουλινγκ και φάγαμε στα γκούντις.
Κωνσταντίνα Γιγίνη



Την Κυριακή, σηκωθήκαμε πρωί πρωί και ανεβήκαμε στην Ακρόπολη, όπου είδαμε τον Παρθενώνα. Δεν μου άρεσε που είδα όμως ότι εκεί οι πιο πολλοί άνθρωποι ήταν ξένοι. Ο Παρθενώνας καταστράφηκε, αλλά άντεξε πολλά κύματα από κλέφτες και πυρκαγιές. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ ήταν οι Καρυάτιδες.
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης




Την Κυριακή το πρωί φτάσαμε λίγο αργοπορημένα στην Ακρόπολη, αλλά δεν πείραζε. Εκεί έβγαλα πολλές φωτογραφίες με όλα τα παιδιά, με τον μπαμπά της Ιωάννας, που είχε έρθει να τη δει και με τα μνημεία. Όλο αυτό όμως δεν γινόταν χωρίς μάθημα, έτσι οι ερωτήσεις θέριζαν. Στην ερώτηση όμως ποιοι κατέβασαν την χιτλερική σημαία από την Ακρόπολη κατά την Αντίσταση, εγώ απάντησα "Ο Απόστολος Γκλέτσος". Κάτι ο Αποστόλης,κάτι ο Γλέζος,μπερδεύτηκα,βρε αδερφέ.
Γεωργία Ρήγα

Κατεβαίνοντας από την Ακρόπολη, ήταν ένας γέρος ντυμένος τσολιάς και άρχισε να φωνάζει τρέχοντας με μια γκλίτσα στο χέρι: "Κλεφτρόνι, θα πληρώσεις για να βγάλεις φωτογραφία!"
Αυγουστίνα Μάστορη



Αυτή η εκδρομή ήταν μία από τις καλύτερές μου, πρώτον επειδή πήγα με τη Γεωργία και περάσαμε τέλεια και δεύτερον επειδή ήμασταν μόνο η τάξη μας. Τελικά διασκέδασα και στο σπίτι της Γεωργίας, διότι παίζαμε όνομα ζώο φυτό. Όταν αρχίσαμε να παίζουμε, εγώ έβαζα κάτι περίεργες λέξεις, που η Γεωργία δεν τις ήξερε και ρωτούσε συνέχεια τη μαμά της και ήταν σωστές. Όταν όμως πήγαινα εγώ και ρωτούσα για τις δικές της ήταν πάντα λάθος και έλεγε συνέχεια η Γεωργία: "Καλά ρε μαμά, με το μέρος της Ιωάννας είσαι;"
Ιωάννα Θυμιούδη



Αυτή ήταν η εκδρομή μας και ευχαριστώ και τις δύο δασκάλες που μας πήγαν και ελπίζω να ξαναπάμε με τις ίδιες, την κ. Σκόρδου και την κ. Κουρτέση.
Μαριάντη Γισδάκη

Μπροστά στον καθρέφτη των επιθυμιών.

"Γαλάζιο, απέραντο γαλάζιο, ηρεμία, πολλή ηρεμία. Βουτάω μέσα στο νερό και πηγαίνω βαθιά πολύ βαθιά,πάρα πολύ βαθιά. Πηγαίνω στο βάθος όπου εκεί θα έχει φως, θα μπορώ να αναπνέω. Μακριά από τα βιβλία, μακριά από κάθε μέρος που γνωρίζω. Να υπάρχουν μόνο ψάρια,κάποια μικρά, κάποια μεγάλα, κάποια λεπτά, κάποια χοντρά. Να μπορώ να τα αγγίξω και να μη με φοβούνται. Φανταστικός κόσμος."
Τζοντίλιο Σουλούα





"Δεν ξέρω πώς, αλλά βρέθηκα μπροστά στον καθρέφτη των επιθυμιών ως Χάρυ Πότερ. Τότε κατάλαβα πως ό,τι και να του ζητούσα θα το έβλεπα μπροστά μου, όμως ξαφνικά ο καθρέφτης άρχισε να σχεδιάζει τη μορφή ενός παιδιού. Ενός παιδιού, τόσο λυπημένου. Από το ύφος του μπορείς να διακρίνεις τι κακουχίες έχει περάσει. Πίσω του σχηματίστηκε κι ο τόπος που ζει, μια καλύβα, η μοναδική του κατοικία. Δεν υπήρχαν γονείς τριγύρω, μόνο αεροπλάνα έριχναν βόμβες, καταστρέφοντας καλλιέργειες, γόνιμους τόπους, να μην ξαναφυτρώσουν ποτέ οι καρποί που είναι απαραίτητοι για τη ζωή εκείνου του παιδιού και των ανθρώπων που ζουν εκεί.
....
Τότε, η εικόνα αλλάζει. Βλέπω το μέρος αυτό γεμάτο λουλούδια με έναν ουρανό καταγάλανο. Ο ήλιος έδινε καινούριες ελπίδες για τη ζωή αυτών των ανθρώπων. Το παιδί γεμάτο χαρά,γιατί δίπλα διακρίνονται με μεγάλη ευκολία οι γονείς του. Αυτή η οικογένεια φωτίζει ολόκληρη την εικόνα.
Μακάρι να ήταν έτσι ο κόσμος."
Γιώργος Ντούρας




" Αχ, ένας καθρέφτης! Για να φτιάξω λίγο τα μαλλιά μου! Ωχ!.. Έτσι θα αντιδρούσε ο καθένας,μόνο που σ' αυτόν τον καθρέφτη δεν βλέπεις το πρόσωπό σου. Ο καθένας βλέπει κάτι διαφορετικό.
Εγώ μέσα σ' αυτόν θα έβλεπα μια φιλία δυνατή. Εμένα, εμένα με τους φίλους μου,τους αληθινούς μου φίλους όμως. Αυτούς που νοιάζονται για μένα, αλλά νοιάζομαι κι εγώ γι' αυτούς. Αυτούς που μου στέκονται σε κάθε δύσκολη ή χαρούμενη στιγμή και την περνάμε μαζί. Θα ήθελα να είμαι μαζί τους κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Όλοι μαζί ξέγνοιαστοι να κάνουμε διάφορα πράγματα, χωρίς να είμαστε κλεισμένοι μέσα στους τέσσερις τοίχους, μα έξω στη φύση.
Χωρίς να σβήσει ποτέ αυτή η φιλία. Χωρίς να χαθούμε ποτέ."
Αυγουστίνα Μάστορη.




Μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο, ανακάλυψα κάτι φοβερό, ένας καθρέφτης στεκόταν στο βάθος, ο οποίος μου έκανε κάτι, δεν ξέρω τι, και ήθελα να τον δω και από κoντά. Όταν έφτασα μπροστά του, ο καθρέφτης είχε πάψει να έχει την αξία που όλοι ξέρουμε, δεν ήταν ένας απλός καθρέφτης, αλλά κάτι πολύ πιο μαγικό. Μέσα του φαίνοταν ένα δάσος, ένα πράσινο τροπικό δάσος, το οποίο μου άνοιγε το ενδιαφέρον για τη φύση. Πουλιά πετούσαν, ζώα προχωρούσαν ανέμελα μπας και βρούν κάτι να φάνε, συνθέτοντας μαζί με το καταπράσινο περιβάλλον ένα τοπίο ονειρεμένο. Αγαπάω την φύση, μου αρέσει όλο αυτό και ξαφνικά μπήκα κι εγώ μέσα. Άρχισα και εγώ να περπατώ στο δάσος, μη ξέροντας προς τα πού να πάω. Ένιωθα χιλιάδες φυτά να με αγκαλιάζουν απλώνοντας τα φύλλα τους. Όλο αυτό ήταν πραγματικά μαγεία. Αυτό που μου αρέσει στη φύση είναι ότι προχωράς και προχωράς και ποτέ δεν ξέρεις τη σωστή κατεύθυνση ή το πού θα σταματήσεις.
Φραντζέσκα Μανέτα

Παγκόσμια ημέρα ποίησης: Καβάφης for ever

Αρχηγός της ημέρας ο Καβάφης κι εμείς συνοδοιπόροι του στο ταξίδι της ποίησης.



Ιθάκη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Τα εγκαίνια της βιβλιοθήκης μας

Στις 10 Μαρτίου,κάναμε τα εγκαίνια της νέας μας σχολικής βιβλιοθήκης.Κατά τις 9.45 οι γονείς μας είχαν καταφθάσει με τις φωτογραφικές τους μηχανές, έτοιμοι να μας φωτογραφίσουν την ώρα που θα μιλούσαμε. Αρχικά, παρουσιάσαμε κάποια εισηγητικά κείμενα-διαφάνειες. Ήμουν αρκετά αγχωμένος, καθώς έβλεπα την αίθουσα να γεμίζει. Ένιωθα πως θα μπέρδευα τα λόγια μου, αλλά ευτυχώς, αυτό δεν συνέβη.
Γιώργος Ντούρας

Τα εγκαίνια, τα περιβόητα εγκαίνια. Αυτά για τα οποία έχετε ακούσει πάρα πολλά, έφτασε η ώρα τους. Χθες, χθες το πρωί πραγματοποιήθηκαν, με εμάς να τρέμουμε σαν τα ψάρια, μόλις βγήκαν από το νερό, πέντε λεπτά πριν ανέβουμε στη σκηνή.
Αυγουστίνα Μάστορη



...Εγώ από προχθές είχα αγχωθεί για το τι θα βάλω, τζιν φούστα ή τζιν παντελόνι; Ιδού η απορία...Στην αρχή κάναμε μάθημα και ξεχνιόμασταν λίγο, αλλά η εμφάνιση μας πρόδινε. Όλοι έλεγαν πως ο κ. Μπαλιώτης είχε ντυθεί σαν γαμπρός κι εμείς σαν παρανυφάκια.
Γεωργία Ρήγα





Όταν άρχισαν τα εγκαίνια, είχε έρθει όλος ο κόσμος μέσα στην αίθουσα των πολλαπλών χρήσεων, όπου είχε πάρα πολλές καρέκλες. Πρώτα σηκώθηκε ο κύριος Δημαράς, ο Διευθυντής, για να μιλήσει, μετά ο υπεύθυνος της βιβλιοθήκης κ.Αντώνης Μπαλιώτης, μετά η κ. Σκόρδου Αναστασία, μετά ο Προϊστάμενος κ. Αλεξάνδρου και στο τέλος ο Δήμαρχος κ. Γλυνός.
Αντώνης Γιαμπάνης





Εμείς φτιάξαμε τις θέσεις και σταθήκαμε για να καλωσορίσουμε τον κόσμο και να μοιράσουμε πρόγραμμα. Μετά έσβησαν τα φώτα και το λόγο πήρε ο κ. Δημαράς και με τη σειρά του καλωσόρισε τον κόσμο. Πρώτη άρχισε την παρουσίαση η Αυγουστίνα και μετά εγώ, που τους είπα για τη βιβλιοθήκη πως έχει καινούρια πράγματα.
Άρμπρι Τζαφάι


Χθες περάσαμε τέλεια, παρουσιάσαμε τα βιβλία της βιβλιοθήκης στους ανθρώπους. Εγώ ντύθηκα με μαύρο τζιν και άσπρο πουκάμισο, ξέχασα όμως να φορέσω το καρτελάκι. Μοιράσαμε το πρόγραμμα και στο τέλος κεράσαμε τα γλυκά.
Κλέιβι Ντούσκου




Μόλις άκουσα την κ. Σκόρδου να λέει και τώρα θα σας μιλήσουν οι μαθητές της Α΄γυμνασίου, μου κόπηκαν τα πόδια και έβγαινα και πρώτη. Μόλις είπα "καλημέρα σας" και είδα το Δήμαρχο, το Διευθυντή και τον Προϊστάμενο να με κοιτάνε στα μάτια, νόμιζα πως θα με φάνε. Η μόνη μου ελπίδα το power point να κοιτάζω εκεί και όχι αυτούς για να μη χάσω τα λόγια μου.
Αυγουστίνα Μάστορη,



...Ωχ! Άρχισα να λέω μέσα μου, μόλις τέλειωσαν οι μεγάλοι, αρχίζει, ελπίζω να πάνε όλα καλά. Αμέσως βγήκε ο Άρμπρι και η Αυγουστίνα, τα είπαν καταπληκτικά, άρχισε μετά η Φωτεινή, φαινόταν αγχωμένη, αλλά και εκείνη τα είπε καλά. Έπειτα ο Αντώνης τα πήγε πάρα πολύ καλά και ούτε είπε τα πολυμέσα πολύμεσα όπως στις πρόβες, ίσως να ντράπηκε λίγο, αλλά το είπε τέλεια. Ωχ, ήρθε η σειρά του Γιώργου και της Ιωάννας, δηλαδή πλησίασε και η δική μας η ώρα. Ένιωθα λες και μου κόβαν τα πόδια...
Κωνσταντίνα Γιγίνη



Όταν άρχισα να μιλάω εγώ, είχα τόσο άγχος, που άρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου, να ιδρώνω, η καρδιά μου να πηγαίνει σε γρήγορους ρυθμούς και επιπλέον ξέχασα και τα λόγια μου... Όταν τελειώσαμε, κεράσαμε τους ανθρώπους και αμέσως έγινε η καταστροφή του κόσμου: πήραμε βαθμούς.
Ιωάννα Θυμιούδη




Στην αρχή όλοι είχαμε άγχος. Όλοι μας τρέμαμε, εκτός από το Στέλιο,που συνέχεια μας έλεγε ότι δεν κάνει καλό να αγχωθούμε, αλλά δεν τον ακούγαμε. Μετά άρχισε η γιορτή. Εμένα μου είπαν πως μόλις αρχίσει η Γεωργία να μιλάει, εμείς έπρεπε να πάμε στη βιβλιοθήκη. Η Γεωργία όμως μιλούσε για την Άννα Φρανκ και ήθελα να το παρακολουθήσω όλο. Με τράβηξε όμως κάποιος συμμαθητής και,τέλοσπάντων, πήγα κι εγώ στη βιβλιοθήκη. Τότε ήταν που είχα αγχωθεί, επειδή δεν ήταν μόνο οι γονείς, αλλά και ο Προϊστάμενος και ο Δήμαρχος. Τελικά, ωραία τα είπαμε και τότε μου έφυγε το άγχος.
Τζοντίλιο Σουλούα




Εντωμεταξύ, από την αρχή φοβόμουν τη γιαγιά μου. Σε μια γιορτή στο δημοτικό, επειδή μιλούσα σιγά, είπε: "Γεωργία, πιο δυνατά!". Επίσης, σε μια συναυλία έπαιζα στο πιάνο το El Cumbacero και εκείνη, επειδή την προηγούμενη χρονιά έπαιζα τη Σαμιώτισσα, φώναζε: "Γεωργία, τη Σαμιώτισσα!" Τι να κάνω κι εγώ, την προειδοποίησα: Όχι σχόλια και ντομάτες. Με διαβεβαίωσε πως δεν είχε ντομάτες, αλλά για αυγά δεν παίρνω όρκο για το αν είχε μέσα στη τσάντα της. Το καλό είναι πως δεν τα χρησιμοποίησε.
Γεωργία Ρήγα




Στη βιβλιοθήκη, τους υποδέχτηκε η Φραντζέσκα,μετά πήρε το λόγο η Κωνσταντίνα και μετά μίλησα εγώ. Τους είπα για το Β1 και Β2 βιβλιοστάσιο και για δυο βιβλία που έχω διαβάσει. Όταν μιλούσα, νόμιζα ότι είχα ταχυκαρδία. Ήταν πολύ ωραία και πιστεύω να τους πείσαμε να έρχονται στη βιβλιοθήκη μας.
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης



Μόλις τελειώσαμε τις παρουσιάσεις στην αίθουσα πολλαπλών,πήγαμε στη βιβλιοθήκη, όπου ήτανε τα άλλα παιδιά. Μετά, είχαμε μπουφέ με αναψυκτικά και αμυγδαλωτά. Εγώ κερνούσα αμυγδαλωτά. Ήταν πολύ ωραία μου είπανε και εγώ αυτό πιστεύω.
Φωτεινή Γουλιερμή



Όταν τελείωσαν τα εγκαίνια, πήγαμε πάλι στην αίθουσα πολλαπλών για να κεραστούμε.Ήταν το αγαπημένο μου επεισόδιο. Όταν οι περισσότεροι έφυγαν, ρήμαξα τα γλυκά και τις πορτοκαλάδες. Όπως καταλάβατε, δεν είμαι καθόλου γλυκατζής. Αφού έφαγα και ήπια μέχρι σκασμού, μετά στο σπίτι μου δεν έφαγα τίποτε μέχρι το βράδυ! Τελικά πιο πολύ μου έκανε εντύπωση πως παρά το άγχος όλων των παιδιών τα πήγαν πάρα πολύ καλά (κι εγώ μαζί).
Στέλιος Χρονόπουλος





Στο τέλος όλοι ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι που τα καταφέραμε. Όλα αυτά τα βιβλία ήταν εκεί ως τώρα, γιατί από δω κι εμπρός, είμαι σίγουρος ότι θα αρχίσουν τα ταξίδια τους.
Τα πάντα ήταν όπως ακριβώς τα είχαμε υπολογίσει και δεχτήκαμε με πολλή ευχαρίστηση το χειροκρότημα του κοινού.
Γιώργος Ντούρας


Ήταν πολύ ωραία τα εγκαίνια της βιβλιοθήκης μας και χάρη στον κ. Μπαλιώτη και την κ. Σκόρδου που μας βοήθησαν για να γίνει μια σπουδαία δουλειά. Εγώ ένα πράγμα έμαθα από την προετοιμασία, ότι όλοι πρέπει να συνεργαζόμαστε. Επίσης μίλησε ο Δήμαρχός μας και ο Προϊστάμενος. Τους ευχαριστούμε όλους που μας ακούσανε και μας μιλήσανε. Και πιο πολύ ευχαριστούμε αυτούς τους καθηγητές που μας δώσανε την ώρα τους για να κάνουμε πρόβα.
Μαριάντη Γισδάκη



Αφού τελειώσαμε, είδαμε στα μάτια όλων χαρά και συγκίνηση για αυτό το σπουδαίο κατόρθωμά μας, γιατί μια βιβλιοθήκη είναι κάτι μοναδικό. Τέλος χαρήκαμε και εμείς που βγάλαμε ένα τόσο καλό αποτέλεσμα. Η εμπειρία μας ήταν καταπληκτική και δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Φραντζέσκα Μανέτα


Έτσι λοιπόν, όποτε θέλετε να εγκαινιάσετε μια βιβλιοθήκη, μην ξεχάσετε την Α΄γυμνασίου 2010!
Κωνσταντίνα Γιγίνη