Εκδρομή στην Αθήνα

Παρασκευή πρωί και ένα χαμόγελο είχε σχηματιστεί στα περισσότερα παιδιά της Α΄γυμνασίου. Ίσως είχαν ξυπνήσει με κέφι, ίσως ήταν χαρούμενα για κάποιο προσωπικό τους θέμα, ίσως ήταν ευτυχισμένα που θα πήγαιναν εκδρομή στην Αθήνα. Ναι, αυτό είναι, θα πηγαίναμε εκδρομή. Περιμένοντας στη στάση για το λεωφορείο, η χαρά μας μεγάλωνε πιο πολύ και η αγωνία μας είχε κορυφωθεί. Τελικά, η μεγάλη στιγμή έφτασε, το λεωφορείο καταφθάνει και εμείς παίρνοντας τις αποσκευές μας, τρέχουμε να μπούμε. Φτάνοντας στο Γαύριο για να πάρουμε το καράβι, νιώθαμε κάτι περίεργο, είχαμε άγχος και αγωνία, αλλά ήταν χαρούμενο άγχος και χαρούμενη αγωνία. Το Θεολόγος φτάνει, μπαίνουμε μέσα και καθόμαστε όλοι μαζί. Δυο ώρες πέρασαν ευχάριστα, μετά βγήκαμε όλοι στο λιμάνι της Ραφήνας, και χωριστήκαμε για να πάμε στα σπίτια μας.
Φραντζέσκα Μανέτα








Από καιρό την είχαμε οργανώσει. Για την ακρίβεια πριν από το Πάσχα. Η περιβόητη αυτή εκδρομή που για τόσο καιρό μιλούσαμε γι' αυτήν, έφτασε. Ακόμη δεν έχω καταλάβει το πόσο βιαστικά ξεκινήσαμε και ανήσυχα μήπως ξεχάσαμε κάτι, όπως ένα πολύ βασικό εργαλείο, τη φωτογραφική μηχανή και τι ώρα επιστρέψαμε. Όλα μέσα στο μυαλό μου, όλες οι εικόνες και οι στιγμές χαραγμένες σε μια γωνιά του μυαλού μου.
Γιώργος Ντούρας

Τη μέρα που φτάσαμε στην Αθήνα το απόγευμα, πήγαμε στο Αλλού Φαν Παρκ.Μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν τόσο ωραία που ούρλιαζα σε ό,τι ανέβαινα. Ανέβηκα στη βάρκα με τα κορίτσια και γίναμε λούτσα. Πήγα και σε άλλα πολλά, αλλά ένα έχω να πω, ήταν φανταστικά, γιατί είδαμε και τον παλιό μας δάσκαλο, τον κύριο Γιάννη.
Μαριάντη Γισδάκη

Ο κ. Γιάννης περίμενε να γνωρίσει τη φιλόλογό μας, αλλά εκείνη δεν ήρθε γιατί δεν μπορεί, λέει, ζαλίζεται (χάσαμε και μια ευκαιρία να την ξεπαστρέψουμε), αλλά τώρα μάλλον θα τη γνωρίσει, όταν έρθει το καλοκαίρι.
Αυγουστίνα Μάστορη




Την Παρασκευή το απόγευμα φτάσαμε στο φανταστικό μας Αλλού, πήγαμε από δω κι από κει, στην μπαλαρίνα, στα συγκρουόμενα, στις βάρκες, στο forty game, σε ένα καράβι, σε πάρα πολλά!
Κωνσταντίνα Γιγίνη

Όταν μαζευτήκαμε όλοι στο Αλλού, βάλαμε βραχιόλια και άρχισε η δράση. Άλλοι από δω, άλλοι από κει σαν τρελοί τρέχαμε, μια στο γύρο του θανάτου, μια στα καρχαριάκια, στις βάρκες, στο πειρατικό καράβι και σε άλλα εκατό πράγματα. Φύγαμε κατά τις 10 το βράδυ.
Γιάννης Μήλας

Όταν φτάσαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης και ήμασταν στην αυλή κοιτούσαμε το υπέροχο γρασίδι και τα δεντράκια. Σε λίγα λεπτά μπήκαμε μέσα και μας είπε η κ. Κουρτέση ότι από κάτω παλιά, στα αρχαία χρόνια, υπήρχαν σπίτια. Όπως περπατούσαμε, ξαφνικά είδαμε ότι το πάτωμα ήταν από γυαλί και μπορούσες να δεις από κάτω ντουβαράκια να ανασηκώνονται.
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης

Και ξαφνικά,ανοίγοταν μπροστά μας μια τεράστια αίθουσα με αγγεία της γεωμετρικής, της κλασικής και άλλων εποχών. Κομμάτια από σπασμένα αγγεία,αμφορείς ζωγραφισμένοι με παραστάσεις ανθρώπων,πυροστιές, πήλινα αντικείμενα χρήσιμα για την καθημερινή ζωή κλπ.
Ανεβήκαμε όροφο και εκεί είδαμε πιο μεγάλα πράγματα, όπως Κόρες, αετώματα,μαρμάρινους θρόνους κ.α. Είδαμε ακόμη και τις Καρυάτιδες. Στον τρίτο και τελευταίο όροφο, είδαμε τη ζωφόρο και άλλα αντικείμενα και αγάλματα που στόλιζαν τον Παρθενώνα.
Γιώργος Ντούρας



Στο Μουσείο ήμασταν το πιο ανήσυχο γκρουπ, δεν υπήρχε περίπτωση να δούμε κάτι και να μην το σατιρίσουμε. Θα σας πω το τοπ 5 από τις καλύτερες ατάκες μέσα στο Μουσείο. Στην πέμπτη θέση: "Τι αγγεία είναι αυτά;" ρωτάει η κ. Κουρτέση. "Συναρμολογούμενα" απαντάω εγώ. "Κοιτάξτε πώς ήταν ο χώρος πριν κτισθεί η Ακρόπολη!" λέει η κ.Κουρτέση. "Γήπεδο μίνι γκολφ!" απαντά η Φραντζέσκα. Στην τρίτη θέση: "το 16 και το 18 είναι λυχνάρια με ερωτικές σκηνές" λέει η κ. Σκόρδου. "Ναι παιδιά, εκεί έβαζαν οι αρχαίοι το λάδι, το ανάβανε και έβλεπαν ή μάλλον δεν έβλεπαν τι έκαναν!" απαντά η κ. Κουρτέση. Δεύτερη θέση: "Είδατε παιδιά,ο Έλγιν ήρθε και μας πήρε την Καρυάτιδα!" λέει η κ. Κουρτέση. "Ναι, κυρία, κι εμείς θα πάμε ένα βράδυ έξω από το Βρετανικό Μουσείο και θα φωνάζουμε: Φέρτε μας την Καρυάτιδα μην τα γκρεμίσουμε όλα βραδιάτικα!" η Γεωργία. Και στην πρώτη θέση: "Αυτός είναι ένας οπλίτης που μας έσωσε από τους Πέρσες. Δε βλέπω καμιά συγκίνηση στο πρόσωπό σας!" λέει η κ. Σκόρδου. "Έ κύριε οπλίτη, σας ευχαριστούμε πολύ και αν θέλετε μπορώ και να σας παντρευτώ" απαντά η Ιωάννα και συνεχίζει: "Πολύ κοιτάει όμως την κ. Σκόρδου και δεν θα τα πάμε καλά!"
Αυγουστίνα Μάστορη

Στο Μουσείο γνώρισα και τον Οπλίτη, που μου άρεσε, αλλά αυτός γλυκοκοιτούσε την κυρία Σκόρδου και εκείνη την ώρα τον αντιπάθησα.
Ιωάννα Θυμιούδη

Πέρα από την πλάκα, ένιωσα θαυμασμό και περηφάνεια γι' αυτή τη χώρα που ζω κι έχει έναν πολύ μεγάλο ιστορικό πλούτο.
Γιώργος Ντούρας

Το Σάββατο το πρωί πήγαμε στο Μολ, ψωνίσαμε, παίξαμε μπόουλινγκ και φάγαμε στα γκούντις.
Κωνσταντίνα Γιγίνη



Την Κυριακή, σηκωθήκαμε πρωί πρωί και ανεβήκαμε στην Ακρόπολη, όπου είδαμε τον Παρθενώνα. Δεν μου άρεσε που είδα όμως ότι εκεί οι πιο πολλοί άνθρωποι ήταν ξένοι. Ο Παρθενώνας καταστράφηκε, αλλά άντεξε πολλά κύματα από κλέφτες και πυρκαγιές. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ ήταν οι Καρυάτιδες.
Χρυσοβαλάντης Γρυμάνης




Την Κυριακή το πρωί φτάσαμε λίγο αργοπορημένα στην Ακρόπολη, αλλά δεν πείραζε. Εκεί έβγαλα πολλές φωτογραφίες με όλα τα παιδιά, με τον μπαμπά της Ιωάννας, που είχε έρθει να τη δει και με τα μνημεία. Όλο αυτό όμως δεν γινόταν χωρίς μάθημα, έτσι οι ερωτήσεις θέριζαν. Στην ερώτηση όμως ποιοι κατέβασαν την χιτλερική σημαία από την Ακρόπολη κατά την Αντίσταση, εγώ απάντησα "Ο Απόστολος Γκλέτσος". Κάτι ο Αποστόλης,κάτι ο Γλέζος,μπερδεύτηκα,βρε αδερφέ.
Γεωργία Ρήγα

Κατεβαίνοντας από την Ακρόπολη, ήταν ένας γέρος ντυμένος τσολιάς και άρχισε να φωνάζει τρέχοντας με μια γκλίτσα στο χέρι: "Κλεφτρόνι, θα πληρώσεις για να βγάλεις φωτογραφία!"
Αυγουστίνα Μάστορη



Αυτή η εκδρομή ήταν μία από τις καλύτερές μου, πρώτον επειδή πήγα με τη Γεωργία και περάσαμε τέλεια και δεύτερον επειδή ήμασταν μόνο η τάξη μας. Τελικά διασκέδασα και στο σπίτι της Γεωργίας, διότι παίζαμε όνομα ζώο φυτό. Όταν αρχίσαμε να παίζουμε, εγώ έβαζα κάτι περίεργες λέξεις, που η Γεωργία δεν τις ήξερε και ρωτούσε συνέχεια τη μαμά της και ήταν σωστές. Όταν όμως πήγαινα εγώ και ρωτούσα για τις δικές της ήταν πάντα λάθος και έλεγε συνέχεια η Γεωργία: "Καλά ρε μαμά, με το μέρος της Ιωάννας είσαι;"
Ιωάννα Θυμιούδη



Αυτή ήταν η εκδρομή μας και ευχαριστώ και τις δύο δασκάλες που μας πήγαν και ελπίζω να ξαναπάμε με τις ίδιες, την κ. Σκόρδου και την κ. Κουρτέση.
Μαριάντη Γισδάκη

Μπροστά στον καθρέφτη των επιθυμιών.

"Γαλάζιο, απέραντο γαλάζιο, ηρεμία, πολλή ηρεμία. Βουτάω μέσα στο νερό και πηγαίνω βαθιά πολύ βαθιά,πάρα πολύ βαθιά. Πηγαίνω στο βάθος όπου εκεί θα έχει φως, θα μπορώ να αναπνέω. Μακριά από τα βιβλία, μακριά από κάθε μέρος που γνωρίζω. Να υπάρχουν μόνο ψάρια,κάποια μικρά, κάποια μεγάλα, κάποια λεπτά, κάποια χοντρά. Να μπορώ να τα αγγίξω και να μη με φοβούνται. Φανταστικός κόσμος."
Τζοντίλιο Σουλούα





"Δεν ξέρω πώς, αλλά βρέθηκα μπροστά στον καθρέφτη των επιθυμιών ως Χάρυ Πότερ. Τότε κατάλαβα πως ό,τι και να του ζητούσα θα το έβλεπα μπροστά μου, όμως ξαφνικά ο καθρέφτης άρχισε να σχεδιάζει τη μορφή ενός παιδιού. Ενός παιδιού, τόσο λυπημένου. Από το ύφος του μπορείς να διακρίνεις τι κακουχίες έχει περάσει. Πίσω του σχηματίστηκε κι ο τόπος που ζει, μια καλύβα, η μοναδική του κατοικία. Δεν υπήρχαν γονείς τριγύρω, μόνο αεροπλάνα έριχναν βόμβες, καταστρέφοντας καλλιέργειες, γόνιμους τόπους, να μην ξαναφυτρώσουν ποτέ οι καρποί που είναι απαραίτητοι για τη ζωή εκείνου του παιδιού και των ανθρώπων που ζουν εκεί.
....
Τότε, η εικόνα αλλάζει. Βλέπω το μέρος αυτό γεμάτο λουλούδια με έναν ουρανό καταγάλανο. Ο ήλιος έδινε καινούριες ελπίδες για τη ζωή αυτών των ανθρώπων. Το παιδί γεμάτο χαρά,γιατί δίπλα διακρίνονται με μεγάλη ευκολία οι γονείς του. Αυτή η οικογένεια φωτίζει ολόκληρη την εικόνα.
Μακάρι να ήταν έτσι ο κόσμος."
Γιώργος Ντούρας




" Αχ, ένας καθρέφτης! Για να φτιάξω λίγο τα μαλλιά μου! Ωχ!.. Έτσι θα αντιδρούσε ο καθένας,μόνο που σ' αυτόν τον καθρέφτη δεν βλέπεις το πρόσωπό σου. Ο καθένας βλέπει κάτι διαφορετικό.
Εγώ μέσα σ' αυτόν θα έβλεπα μια φιλία δυνατή. Εμένα, εμένα με τους φίλους μου,τους αληθινούς μου φίλους όμως. Αυτούς που νοιάζονται για μένα, αλλά νοιάζομαι κι εγώ γι' αυτούς. Αυτούς που μου στέκονται σε κάθε δύσκολη ή χαρούμενη στιγμή και την περνάμε μαζί. Θα ήθελα να είμαι μαζί τους κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Όλοι μαζί ξέγνοιαστοι να κάνουμε διάφορα πράγματα, χωρίς να είμαστε κλεισμένοι μέσα στους τέσσερις τοίχους, μα έξω στη φύση.
Χωρίς να σβήσει ποτέ αυτή η φιλία. Χωρίς να χαθούμε ποτέ."
Αυγουστίνα Μάστορη.




Μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο, ανακάλυψα κάτι φοβερό, ένας καθρέφτης στεκόταν στο βάθος, ο οποίος μου έκανε κάτι, δεν ξέρω τι, και ήθελα να τον δω και από κoντά. Όταν έφτασα μπροστά του, ο καθρέφτης είχε πάψει να έχει την αξία που όλοι ξέρουμε, δεν ήταν ένας απλός καθρέφτης, αλλά κάτι πολύ πιο μαγικό. Μέσα του φαίνοταν ένα δάσος, ένα πράσινο τροπικό δάσος, το οποίο μου άνοιγε το ενδιαφέρον για τη φύση. Πουλιά πετούσαν, ζώα προχωρούσαν ανέμελα μπας και βρούν κάτι να φάνε, συνθέτοντας μαζί με το καταπράσινο περιβάλλον ένα τοπίο ονειρεμένο. Αγαπάω την φύση, μου αρέσει όλο αυτό και ξαφνικά μπήκα κι εγώ μέσα. Άρχισα και εγώ να περπατώ στο δάσος, μη ξέροντας προς τα πού να πάω. Ένιωθα χιλιάδες φυτά να με αγκαλιάζουν απλώνοντας τα φύλλα τους. Όλο αυτό ήταν πραγματικά μαγεία. Αυτό που μου αρέσει στη φύση είναι ότι προχωράς και προχωράς και ποτέ δεν ξέρεις τη σωστή κατεύθυνση ή το πού θα σταματήσεις.
Φραντζέσκα Μανέτα